Laatst hoorde ik een moeder tegen haar dochter van een jaar of 10 zeggen, terwijl ze een terras opliepen: ‘Waar zullen we gaan zitten? Jij mag kiezen’. Het meisje wees naar een klein tafeltje. Moeder:’ Nee daar niet, die tafel is zo klein’.’ Dan de tafel bij de boom!’, zei het meisje.  Moeder aarzelde en zei resoluut: ’Nee, laten we maar binnen gaan zitten, daar is het warmer’.
Ik was die moeder niet, maar ik had het kunnen zijn……

Vorige week ving ik een flard op van een gesprek van een moeder met Lees verder →

Kinderen die klagen dat het regent,
kinderen die zeuren dat het te warm is,
kinderen die teveel energie hebben,
kinderen die alleen maar ‘hangen’,

kinderen die ruzie maken,
kinderen die de kat plagen,
kinderen die niet willen slapen, Lees verder →

Flinke tegenwind. En dat bijna een uur lang. Geen wonder dat ik hijgend mijn fiets in het fietsenrek zet. En als ik geen tegenwind heb, dan heb ik wel haast. Dus eigenlijk kom ik altijd hijgend of moe bij het verpleeghuis aan, waar ik elke twee weken een bezoek breng aan Mevrouw.

Mevrouw is dement. Zij zit in een rolstoel, ze praat niet meer en het is maar de vraag of ze me herkent. Toch leert ze mij onbewust de meest wijze lessen van het leven. Lees verder →

Op familiebezoek
Voor het eerst met z’n drieën naar Cuba, naar de (schoon-)familie!
Natuurlijk is iedereen blij om Man en mij weer te zien. Maar vooral wordt verlangend uitgekeken naar onze bijna 2-jarige dochter. Hoe ziet ze eruit? Zo donker als haar vader, of lijkt ze meer op haar moeder? Begrijpt ze al een beetje Spaans? Heeft ze het Cubaanse temperament ? Houdt ze van dansen?

Héél veel kusjes…..
De kleine meid wordt overladen met kusjes en omhelzingen van haar stiefzus, van oma, opa, ooms, tantes, neefjes en nichtjes, nog meer neven en nichten. Wat een grote familie! Al na twee dagen heeft ze meer dan genoeg van dat Cubaanse gezoen en zet ze het op een brullen als er iemand naar haar toekomt.

Lees verder →

Hoe dóet ze dat?
Vol verbazing en bewondering kijk ik naar haar en haar gezin. Het ziet er allemaal zéér gemoedelijk uit. Af en toe een kleine strubbeling, maar die verdwijnt vanzelf, zonder dat zij zich er mee bemoeit. Als de kleintjes zich verdringen in de strijd om moeders aandacht, weet zij hen allemaal tevreden te houden. Ze geeft haar kinderen de ruimte die ze nodig hebben. En als er eens eentje de benen neemt, zorgt zij er zonder mopperen voor dat ‘ie weer in de buurt blijft.

Is zij nu een zogenaamde SUPERmoeder?Lees verder →

Zonder twijfel houden de meeste ouders zielsveel van hun kind. Ze gaan er van uit dat hun kind wéét dat dat zo is: ze doen immers al het mogelijke voor hem!
Toch zijn veel kinderen er niet zeker van dat hun ouders echt van hen houden. Ze vragen zich af: ‘Waarom is mama dan zo vaak boos op mij?’ of ‘Waarom leest papa dan nooit een verhaaltje voor me?’ of ‘Waarom krijg ik dan mijn lievelingscomputerspelletje niet?’

Hoe kan het dat deze kinderen niet overtuigd zijn van de oprechte liefde van hun ouders?
Misschien is dat omdat hun ouders niet de eerste liefdestaal van hun kind spreken. Er zijn 5 liefdestalen en het is belangrijk om te ontdekken welke de specifieke taal van je kind is.    Lees verder →

6 stappen om je goede voornemens WEL uit te laten komen

Goede voornemens…….ik begin er vol goede moed mee. Niet alleen heb ik bij de start van een nieuw jaar een wensenlijstje, maar elke dag, elke week, het hele jaar door.
Soms komen die voornemens uit, vaak ook niet. Daar word ik niet blij van. Op dat moment neem ik me voor om geen goede voornemens meer te maken. Als ze toch niet uitkomen……

Als moeder heb ik altijd wensen m.b.t. (het contact met) mijn kind. Ik doe vaak mijn best om het beter te doen, terwijl dat niet altijd lukt. Herken je dat?

Ik help je om je goede voornemens te laten slagen! Laten we daar eens stap voor stap naar kijken. 

Stap 1: Wat zou je willen veranderen, wat is je goede voornemen? Bijvoorbeeld:
Ik wil geduldiger zijn.
Ik wil meer echte aandacht aan mijn kind besteden.
Ik wil vrolijker zijn.
Ik wil mijn grenzen beter bewaken.

Stap 2: Waarom wil je dat? Wat is je eigenlijke wens daarachter? Bijvoorbeeld:
Dan wordt het leven leuker, ontspannener.
Dan heb ik een beter contact met mijn kind.
Dan heb ik meer rust waardoor ik een leukere moeder ben.
DAT IS JE DIEPE WENS!

Stap 3: Formuleer je wensgedachte alsof die al WAAR is. Bijvoorbeeld:
Ik heb een ontspannen contact met mijn kind.
We hebben meer verbinding.
Ik voel de liefde tussen mijn kind en mij.

Stap 4: Maak een symbool van deze wensgedachte op de manier die je bij je past. Bijvoorbeeld:
Een mooi kaartje met jouw handgeschreven zin.
Een collage van tijdschriftplaatjes.
Boetseer of teken iets dat deze gedachte symboliseert.
Een foto van jou met je kind die deze wensgedachte precies laat zien.

Stap 5: Zorg dat je dit symbool elke dag (meerdere keren) kan zien. Bijvoorbeeld:
Hang het aan de muur of op de koelkast.
Bewaar het in je portemonnee.
Leg het op je nachtkastje.

Stap 6: Wees je (op vaste tijden) bewust van je wensgedachte. Kies de manier die bij je past. Bijvoorbeeld:
Elk uur 1 minuut aandacht voor deze wens (zet je horloge/telefoon!).
Elke avond met het symbool in gedachten  op de dag terugkijken.
Elke dag 10 minuten mediteren.

Voel je irritatie of een andere emotie m.b.t. je kind?
Sta dan letterlijk stil, voel je emotie en adem rustig in en uit. Denk aan je symbool/wensgedachte. Dan kun je weer vanuit je hart naar je kind kijken.

Dit vooral ook even lezen……….
Deze stappen zijn een hulpmiddel om je bewust te worden van wat je anders zou willen en waaróm je dit zou willen veranderen, je diepe wens.
Het zou echter heel goed kunnen dat achter jouw diepe wens een nog diepere wens of behoefte ligt!
Je wilt een ontspannen contact met je kind, maar eigenlijk heb je zélf rust en ontspanning nodig. Of je zou je grens beter willen aangeven, maar daar heb je meer zelfvertrouwen voor nodig.

Misschien verander je door dit bewustzijn je goede voornemen in een andere. En misschien komt je voornemen dan wél uit, omdat je bij de kern begint.

De overweging waard, zo aan het begin van het nieuwe jaar…….  

Je diepere verlangen leren kennen?
Een opvoedopstelling kan veel inzicht geven!

Een ‘pittige tante met een eigen willetje’, dat werd over onze net geboren dochter gezegd. Wat dat betekende kon ik toen nog niet vermoeden. Ze huilde wel veel.

Alles gecheckt
Huilen, krijsen, schreeuwen, urenlang.
Het moeilijkste voor ouders met een pasgeboren baby: wat is er aan de hand als je kind huilt?
Honger? Check.
Vieze luier? Check.
Te warm? Check.
Te koud? Check.
Alles gecheckt, en nu?

Úren hebben we haar gesust, rondlopend en haar dragend in de draagdoek. Úren hebben we haar gewiegd, terwijl ze in haar hangmatje in de box lag. Ze werd er heerlijk doezelig van, maar zo gauw het wiegen, sussen, troosten stopte, werd ze wakker en begon het huilen opnieuw.

Het advies van de omgeving en het consultatiebureau om haar gewoon te laten liggen en te laten huilen, probeerden we een tijdje, maar daar werden we niet blij van.

Zo modderden we door, tot het moment Lees verder →

Het BESTE recept voor strijd met je kind

Ingrediënten van je kind
Pure emotie
Wat opgedane ervaringen

Ingrediënten van jezelf
Een flink aantal verwachtingen
Een grote portie oordeel
Een beetje macht
Een hele berg vermoeidheid
Een mengsel van boosheid, verdriet en angst
Lees verder →