Praktijk Trotse Moeders

Familieopstelling en Stief-advies

Over ingewikkelde, lastige en óók leuke stiefsituaties.

Grr….boos! Machteloos. Verdrietig.

Reageer

  • Je ziet er als een berg tegenop als je stiefkinderen komen. Je voelt je een vreemde in je eigen huis en bent stiekem opgelucht als ze weer weggaan. En daar schaam je je dan weer voor.
  • Je slooft je uit voor je stiefkinderen, maar die lijken dat niet te merken. Je snakt naar een beetje waardering voor alles wat je voor hen doet. Je bent gekwetst en het maakt je boos. 
  • Je voelt je schuldig ten opzichte van je eigen kinderen. Die hebben het al moeilijk door de scheiding en moeten jou nu ook nog delen met een man en kinderen waar ze niet om gevraagd hebben. Dat doet je verdriet.
Lees verder →

Dit vergroot de kans om wél bij elkaar te blijven

Reageer

Als ik dit artikel lees, lijkt het alsof het ouderschapsplan en praktische zaken zoals alimentatie, woonplaats etc. de bepalende factor zijn voor het uit elkaar vallen van het samengestelde gezin. Hoewel die zeker heel belangrijk zijn, is naar mijn mening iets anders het állerbelangrijkst.

Communicatie.
Slechte communicatie maakt een hoop kapot. Wat volgens mij de essentie is: waaróm is de communicatie slecht? Waarom luistert de een niet naar de ander, waarom sluit iemand zich af en gaat een ander er vól in? Waar komt de boosheid, het verdriet, de onzekerheid, de machteloosheid vandaan?

Emotie en houding hebben niet altijd met de situatie nú te maken. Sterker nog, meestal komen die voort uit de jeugd, uit wat er gebeurd of juist gemist is in het familiesysteem. Als dáár meer aandacht aan besteed wordt (bijvoorbeeld m.b.v. een familieopstelling) kan iemand onderscheiden wat van hem/haar is en wat van de (ex-)partner.

Dan zou de communicatie met de ex-partner over ouderschapsplan, alimentatie of woonplaats wellicht beter verlopen.

Hetzelfde geldt voor het samengestelde gezin: ook daar kunnen beide partners dan hun eigen emoties en gedrag beter begrijpen (en die van hun partner), waardoor er een grotere kans is dat het samengestelde gezin bij elkaar blijft i.p.v. uit elkaar valt.

Meer weten, leren en ervaren?
Kom naar de workshop ‘In elke familie is weleens wat’ of ‘Rust in het samengesteld gezin’.
De data vind je hier.

Ik voel me rijk

Reageer

Ze is er hoor!  

Lang verwacht en nu eindelijk gekomen uit Cuba. 
De komende 1,5 maand zal stiefdochter Rosio, samen met haar kersverse echtgenoot, bij ons wonen.
En ook al is ze ruim volwassen, ik voel me weer hélemaal stiefmoeder.

Want:
Iemand in huis, die niet vanzelfsprekend ‘eigen’ is.
De valkuil van ‘leuke activiteiten verzinnen’.
Serviesgoed dat op een andere plek staat.
Lampen die de hele nacht branden.
Mijn vaste plekje op de bank dat altijd in gebruik is.
Lees verder →

De dag dat ik stiefmoeder werd

Reageer

Bruiloft op Cuba

Al dansend kwam ik hem tegen. Een knappe, lieve Cubaan, die op dat moment in Nederland studeerde. We waren stapelverliefd op elkaar. Toen zijn studie afgerond was, moest hij weer terug naar Cuba. Na korte tijd ben ik hem achterna gereisd en trouwden we, helemaal op zijn Cubaans:  op teenslippers, in een rammelende auto, en met een feestmaaltijd van rijst, bonen, het geslachte huisvarkentje en veel rum.

Opeens stiefmoeder

De dochter van Emilio, Rosio van 7 jaar, was gezellig de hele tijd bij ons. Emilio was al enige tijd gescheiden van haar moeder. Op dat moment was ik me helemaal niet bewust van het feit dat ik op dat moment stiefmoeder werd. Zo voelde het helemaal niet. Maar ik wist ook niet hoe dat zou móeten voelen en wat ‘stiefmoeder zijn’ zou inhouden. 

Lees verder →

Terug uit Cuba

Reageer

Hij is net terug uit Cuba. Het was al een paar jaar geleden dat Emilio daar was, maar nu kon hij eindelijk zijn familie weer opzoeken. Een fijn weerzien met zijn oude, zieke vader, zijn zus en broer met hun gezinnen, en natuurlijk zijn dochter Rosio. 

Wat hadden ze elkaar gemist, allemaal aan de andere kant van de wereld met een enorme oceaan tussen hen in. Regelmatig hebben ze contact via telefoon, whatsapp of videobellen, maar er gaat niets boven lijfelijk contact, urenlang bij elkaar zitten, kletsen en een glaasje rum drinken.

En ook al vond Emilio het na 4 weken weer fijn om naar mij en onze dochter Alissa terug te gaan, het afscheid in Cuba viel hem zwaar.

Lees verder →

Brief aan stief (5)

Reageer

 


Lieve stief, 

Vind jij je stiefkinderen leuk? Dan heb je geluk! Want het kan ook zijn dat je echt niks voor hen voelt. Kan zomaar gebeuren, want jij hebt hen tenslotte niet uitgekozen. En ook al is het lastig, voel je je schuldig of schaam je je voor je gevoel, feit is dat je het met elkaar moet zien te rooien. En trouwens…..ook de stiefkinderen hebben jou niet uitgekozen, dus wellicht hebben zij hetzelfde gevoel. 

Lees verder →

Brief aan stief (4)

Reageer


Lieve stief,

Weet je nog, toen we kind waren? Wat hadden we het fijn, wat voelden we ons vrij. Er waren nog geen verplichtingen, we mochten lekker spelen.

Herinner je je nog dat we vaak vadertje en moedertje speelden? “Ik ben de moeder, jij de vader, en zij is het kind”. Duidelijke rollen. Stiefmoeder kwam in het hele spel niet voor. 

Lees verder →

Brief aan stief (2)

Reageer

 

Brief aan stief 2: ik wil terug naar de tijd voordat we samenwoondenLieve stief,

‘Ik wil terug naar de tijd vóórdat we samenwoonden!’

Dat schreef je en dat snap ik.
Het was nieuw, spannend en jullie hadden alle tijd en aandacht voor elkaar. Dat hij kinderen had, maakte hem alleen maar aantrekkelijker. Met zo’n vader móesten de kinderen wel leuk zijn, en jij had een zonnige toekomst met elkaar voor ogen.

Lees verder →

Privacyverklaring            Algemene Voorwaarden