Over ingewikkelde, lastige en óók leuke stiefsituaties.

Vakantie op Schiermonnikoog

Zelfs tijdens mijn vakantie kon ik mijn werk niet zomaar loslaten. Verschillende situaties deden me denken aan jouw en mijn rol als stiefmoeder. Ik maakte spontaan een aantal korte filmpjes (maximaal 1,5 minuut) met herkenbare thema’s.  

Soms lijkt de stiefsituatie ondoordringbaar.

Welke verwachtingen heb jij als stiefmoeder?

Wanneer wordt het nu eens makkelijker in het gezin?

Hoe zit het met jouw energie?

Voel jij je een baken van rust in je stiefgezin?

Welk pad neem jij, welke richting kies jij?

Sparren? Tips? Advies?

Vraag de gratis e-gids ‘Stief zonder Stress’ aan. Vol herkenbare situaties en de drie toverwoorden waarmee jij rust gaat voelen.

Maak een gratis telefonische meedenk-afspraak Ik denk mee met jouw vraag of dilemma.

Slingers en taart. Die horen er natuurlijk bij. Als ze hier zou zijn, zouden we de vlaggetjes ophangen en samen een taartje eten. Maar ze is hier niet. Rosio. Dochter van mijn man. Halfzus van Alissa (hoewel ze zich allebei niet ‘half’ voelen). En al 23 jaar mijn stiefdochter.

Vandaag is ze jarig, ze wordt 31. Omdat ze in Cuba woont, kunnen we haar verjaardag niet gezamenlijk vieren. Dat is pijnlijk en verdrietig. We halen bij de bakker tóch een lekker taartje om deze dag te vieren en gaan later op de dag (vanwege 6 uur tijdsverschil) videobellen om Rosio te zien, te feliciteren en via het beeldscherm te omhelzen.

Zelfde schuitje

Bij ons is de afstand het probleem, maar veel stiefgezinnen zitten in hetzelfde schuitje, al is dat dan ‘gewoon’ in Nederland.

Lees verder →

Lisanne: ik voel me buitengesloten

‘Als mijn 2 stiefdochters er zijn, klitten zij en hun vader heel erg samen. Ze kijken films waar ik niks aan vind, eten een zak chips leeg terwijl ik aan het koken ben, doen spelletjes die ik niet ken en delen grapjes en herinneringen van ‘vroeger’ toen zij nog samen een gezin waren. Het lijkt alsof ze me niet nodig hebben. Sterker nog: alsof ze het leuker vinden met zijn drieën. Dat doet pijn, ik voel me buitengesloten’. 

Een harmonieus gezin vormen, dat willen de meeste stiefmoeders. Een gezin waar iedereen voelt dat hij erbij hoort, waar voor iedereen ruimte is, waar iedereen met elkaar kan opschieten, waar ieder de rust kan vinden die zij nodig heeft. In de praktijk is het vaak anders dan je had gehoopt.

Wendy: ik kan niet zeggen dat ik hen leuk vind

‘Ik ontloop gezamenlijke activiteiten buitenshuis, want ik schaam me ervoor dat we zo’n koud en kil gezin zijn. Mijn stiefdochter negeert me, zij moet niks van me weten. Ze praat alleen met mij omdat het van haar vader moet. Ik kan trouwens zelf ook niet zeggen dat ik haar en haar broer leuk vind. Samenwonen gaat hier niet van harte’. 

Lees verder →

Ik hoor veel verhalen. Dit is er één.

Superverliefd zijn ze.

Carola op Mark en Mark op Carola. 

Ze hebben het zó fijn met z’n tweeën dat ze op zoek zijn gegaan naar een leuk huis om samen te wonen. Kort geleden hebben ze iets gevonden en ze zijn flink aan het klussen.

Ze kijken er erg naar uit om samen met alle kinderen één gezin te vormen.
De kinderen van Mark (de 7-jarige tweeling Thomas en Mirte) mogen zelf de kleur van hun kamer uitkiezen. Zij zullen het grootste deel van de tijd bij Mark en Carola wonen. De 5-jarige dochter van Carola, Sanne, komt eens in de 14 dagen een weekend, en slaapt dan bij Mirte op de kamer. Goed geregeld. Toch?
Lees verder →

Veel stiefmoeders willen zichzelf absoluut géén stiefmoeder noemen. Wat is er eigenlijk mis met dat woord?

Boos, lelijk en slecht

De meest bekende reden: het heeft een nare bijsmaak vanwege de beeldvorming vanuit sprookjes. Een stiefmoeder wordt daarin standaard als boos, akelig, lelijk en gemeen afgeschilderd. Maar…. moeten we dat als waarheid aannemen? Ons leven is (meestal) geen sprookje, het is toch absurd dat we ons dan laten beïnvloeden door sprookjesfiguren?  

Lees verder →

Het terugvinden van het werkritme na mijn vakantie kost me moeite, zeker met dit prachtige weer. Ik heb een heerlijke actieve vakantie gehad, wandelend in de bergen met Man. Daarna trakteerde ik mezelf op een weekje fietsen langs de Moezel. Lekker in mijn eentje, daar hou ik van, met alle tijd en ruimte voor mezelf. Ik krijg dochter echt niet meer mee, net zo min als stiefdochter (als die in de buurt zou wonen).

En nu, na de vakantieperiode, gaat alles weer zijn gewone gangetje.
Gewoon. Klinkt lekker rustig, vertrouwd, veilig.

Wat is ‘gewoon’ in een stiefgezin?

Maar wat betekent het eigenlijk voor een stiefouder, dat ‘alles weer zijn gewone gangetje gaat’?

Lees verder →

Dochter, stiefdochter en halfzus uit Cuba

Zomer, een aantal jaar geleden. Stiefdochter komt bij ons en dat is best bijzonder. Ze woont aan de andere kant van de wereld, in Cuba, waar ook haar vader geboren is. Vanwege haar werk en de lange, dure reis is het niet zo vanzelfsprekend om elkaar vaak te zien. Maar als ze hier eenmaal is, dan blijft ze een paar maanden. Dochter en haar halfzus zijn dol op elkaar. Ze zijn weliswaar ‘half’, maar ze voelen zich échte zussen.

Wilde plannen

Nu Rosio toch in Europa is, is het leuk voor haar om wat extra sightseeing te doen. Een vakantie in een vakantie. Er worden wilde plannen bedacht.
Lees verder →

Je kunt er niet om heen

Ook al geloof je er niet in. Ook al vind je die commercie maar niks. Ook al vind je het niet nodig om het te vieren. Feit is dat je niet om alle aandacht en publiciteit van moederdag heen kan. Etalages vol leuke, lekkere én nutteloze spullen. Foto’s van de ‘liefste moeder’ in de krant. Je kinderen die op de crèche en school iets voor je knutselen. Een ontbijtje op bed van je oudere kinderen en misschien een zelf gekocht cadeautje.

Wat vind je er van?

Denk je dan: ‘Ik ben het hele jaar moeder, waarom nu opeens zo’n poespas?’ Of vind je het wel fijn om op deze speciale dag extra in het zonnetje gezet te worden?

Moeder en stiefmoeder

Ik ben moeder van Alissa en stiefmoeder van Rocio, de Cubaanse dochter van mijn man. In Cuba Lees verder →