Over familie, familiepatroon en familieopstelling

• Je ziet er als een berg tegenop als je stiefkinderen komen. Je voelt je een vreemde in je eigen huis en bent stiekem opgelucht als ze weer weggaan. En daar schaam je je dan weer voor.

• Je slooft je uit voor je stiefkinderen, maar die lijken dat niet te merken. Je snakt naar een beetje waardering voor alles wat je voor hen doet. Je bent gekwetst en het maakt je boos. 

• Je voelt je schuldig ten opzichte van je eigen kinderen. Die hebben het al moeilijk door de scheiding en moeten jou nu ook nog delen met een man en kinderen waar ze niet om gevraagd hebben. Dat doet je verdriet.

Vervelend én positief

Het vervelende hiervan is dat het stiefleven een behoorlijke uitdaging wordt, waar je doodmoe van kan worden. Maar het positieve is dat het een bron kan zijn om van te leren en te groeien.  

Want:
Die onzekerheid, boosheid of machteloosheid heb je misschien niet alleen in deze stiefsituaties. Wellicht herken je ze ook op andere gebieden van je leven: in je gezin van herkomst, bij vrienden of op je werk. 

Als ik dit artikel lees, lijkt het alsof het ouderschapsplan en praktische zaken zoals alimentatie, woonplaats etc. de bepalende factor zijn voor het uit elkaar vallen van het samengestelde gezin. Hoewel die zeker heel belangrijk zijn, is naar mijn mening iets anders het állerbelangrijkst.

Communicatie.
Slechte communicatie maakt een hoop kapot. Wat volgens mij de essentie is: waaróm is de communicatie slecht? Waarom luistert de een niet naar de ander, waarom sluit iemand zich af en gaat een ander er vól in? Waar komt de boosheid, het verdriet, de onzekerheid, de machteloosheid vandaan?

Emotie en houding hebben niet altijd met de situatie nú te maken. Sterker nog, meestal komen die voort uit de jeugd, uit wat er gebeurd of juist gemist is in het familiesysteem. Als dáár meer aandacht aan besteed wordt (bijvoorbeeld m.b.v. een familieopstelling) kan iemand onderscheiden wat van hem/haar is en wat van de (ex-)partner.

Dan zou de communicatie met de ex-partner over ouderschapsplan, alimentatie of woonplaats wellicht beter verlopen.

Hetzelfde geldt voor het samengestelde gezin: ook daar kunnen beide partners dan hun eigen emoties en gedrag beter begrijpen (en die van hun partner), waardoor er een grotere kans is dat het samengestelde gezin bij elkaar blijft i.p.v. uit elkaar valt.

Meer weten, leren en ervaren?
Kom naar de workshop ‘In elke familie is weleens wat’ of ‘Rust in het samengesteld gezin’.
De data vind je hier.

Stom programma

Trouwen met iemand die je niet kent, da’s echt idioot. Maar na één keer kijken (per ongeluk, echt waar), was ik benieuwd hoe het zou aflopen met die echtparen van ‘Married at First Sight’. Na de huwelijksdag, de huwelijksreis en een paar dagen samenwonen mochten ze beslissen of ze getrouwd wilden blijven of wilden scheiden. Een paar stellen waren heel blij met elkaar, maar de meesten wilden scheiden.
 

Fascinerend proces

Ik vind het fascinerend. Hoe komt het dat Jan zich terugtrekt als een oester, als hij van Birgit te horen krijgt dat zij geen emotionele klik voelt? Waarom is Kim teleurgesteld, omdat ze vindt dat Antoine te weinig initiatief heeft getoond? En wat doet Astrid, die verdrietig is omdat Sander geen moeite voor haar doet? Ze overstemt haar verdriet met een schaterlach.