Over Opvoedopstellingen: wat, hoe, wanneer, voor wie?

Verhalen en voorbeelden

In elke familie is weleens wat

6 juni 2019 Reageer

De een vindt het supergezellig, de ander een gruwel: met 30 familieleden een weekend in een groot vakantiehuis.

Kort geleden was het ons jaarlijkse familieweekend. Ik was er bij, samen met moeder, 5 broers en zussen, zwagers, schoonzussen en de kinderen, waarvan een aantal met vriend of vriendin.

Rijk en dankbaar

Ik voel me rijk dat we er allemaal nog zijn, behalve onze lieve (o)pa die enorm zou genieten van het samenzijn. Dankbaar ben ik dat we om elkaar geven, dat we allemaal door dezelfde deur kunnen en dat we zin hebben om dit te doen.

Van alles en nog wat

We hebben het hele weekend serieus gepraat en onzin gekletst, lekker gegeten en veel gedronken, verrassend geschilderd, fanatiek gesport en onnoemelijk veel spelletjes gedaan.

Ieders rol

Ieder heeft zijn/haar rol in het geheel.

Lees verder →

De kracht van een Opvoedopstelling

20 maart 2019 Reageer

Mijn eerste ervaring

‘Ga eens mee, dit is echt iets voor jou!’ Een paar vrienden wilden me meenemen naar een familieopstelling. Maar het leek me niks: zweverig gedoe en ik hield niet van toneelspelen. Ze bleven aandringen. Na een jaar werd ik toch nieuwsgierig en ging eindelijk een keer als representant naar een opstelling.

Ik was verrast, verbaasd en danig onder de indruk. Van een toneelspelletje was absoluut geen sprake. En zweverig? Het was ongrijpbaar en bijzonder, maar wel helemaal ‘to the point’. Ik had (ook als representant) voor mezelf direct helder welke parallellen er waren tussen mijn moeder, mijn dochter en mijzelf. Wat een intrigerende methodiek. Hier wilde ik méér van meemaken.

Mijn overleden broertje

Ik ben de oudste van 6 kinderen, maar de rol van ‘oudste’ paste me niet echt lekker.

Lees verder →

Wat een baby al heeft meegemaakt als hij nét geboren is

20 december 2018 Reageer

Voorbij grenzen

Heb jij dat ook weleens: dat je iets hoort, leest of meemaakt waar je zó door geïnspireerd raakt dat het je niet meer loslaat? Ik had dat laatst. Ik was bij een superboeiende lezing van Anna Verwaal bij Interakt, een centrum voor meergenerationele therapie. Huh? Wát voor therapie? Het woord zegt het eigenlijk al, deze therapie gaat voorbij de grenzen van generaties. Er wordt dus niet alleen gekeken naar MIJ, maar ook naar vorige generaties; naar mijn moeder, mijn grootmoeder en misschien nog verder terug.

Een bijzondere reis

De lezing die ik bijgewoond heb, heette ‘Conceptie, zwangerschap en geboorte, de reis die ons leven bepaalt’. Die titel raakte me diep. Daar zat voor mij een grote waarheid in.

Lees verder →

Kiezen bij scheiding: papa of mama?

5 september 2018 Reageer

Onderhuidse emoties

Als partners gaan scheiden is dat voor beiden meestal een emotionele periode. Begrijpelijk, het is een weloverwogen moeilijke beslissing, zeker als er kinderen in het spel zijn. Die worden zomaar met de nieuwe situatie geconfronteerd. Ook al lijkt het aan de buitenkant alsof ze er weinig last van hebben, onderhuids spelen vaak heftige emoties.

‘Stiefkinderen. Wat vinden zij van de nieuwe partner en het nieuwe gezin?’

In dit boek van Carolien Jolles vertellen kinderen openhartig over hun gevoel rondom de scheiding (de namen zijn gefingeerd).

Eva
‘Ik moest partij kiezen, maar ik wist niet voor wie. Ik wilde voor de een opkomen, en ook voor de ander. Maar ik was bang ze allebei kwijt te raken, dus zei ik maar niets.

Lees verder →

Minder schade voor kinderen bij scheiding

30 maart 2018 Reageer

Indrukwekkende film over echtscheiding

Ik kon er niet van loskomen. Dat heb je weleens, zo’n film die je bezig blijft houden. Zoals laatst het heftige echtscheidingsdrama ‘Jusqu’à la garde’. Ik zat op het puntje van mijn stoel. Met kippenvel. Omdat zo zichtbaar in beeld komt dat iedereen van het gezin overspoeld wordt door emoties. En omdat de angst van het zoontje akelig voelbaar is. En ook omdat het nauwelijks voorstelbaar is dat dit kan gebeuren.

Wat nu als….

Deze scheiding was waarschijnlijk niet te voorkomen geweest, maar…….wát nu als de ouders ergens in dit scheidingsproces een Opvoedopstelling hadden gedaan? Wat zou dat betekend hebben voor deze moeder die het gevoel heeft dat ze er helemaal alleen voor staat. En voor vader die niet weet waarom hij zo snel in woede uitbarst. En vooral voor de 17 jarige dochter en de zoon van 12 Lees verder →

* Moeder, vader, partner, ex. Hoeveel relaties heb jij?

5 april 2017 Reageer

Partner en kinderen

Stel: ik ben getrouwd. Ik woon samen of ik heb een lat-relatie. In ieder geval heb ik een partner.
We hebben een partnerrelatie.

Stel: we hebben een kind. We zijn vader-moeder, moeder-moeder of vader-vader. Dat is een ander soort relatie dan de partnerrelatie. Wij zijn de ouders van ons kind, we hebben een ouderrelatie.

Met ons kind hebben we, allebei op onze eigen manier, een ouder-kindrelatie.
En als we samen meer kinderen hebben, zijn er vanzelfsprekend meer ouder-kindrelaties.

Maar er is nog meer.Lees verder →

Van ‘te groot’ kind naar ‘gewoon’ kind

1 april 2016 2 Reacties

Tom is boos
Ik heb een afspraak met Lia, een leuke vrouw van 31 jaar. Ze is gescheiden en het contact met haar ex-man verloopt moeizaam. Ze heeft een dochter van 3 en een zoon van 5 jaar. Haar zoon Tom is de laatste tijd erg boos. Lia maakt zich zorgen om hem, want voorheen was Tom een heel rustig kind. Ook weet ze niet goed hoe ze met Tom’s boosheid om moet gaan. Ze komt naar Praktijk Trotse Moeders, omdat ze een oplossing wil vinden.

Lees verder →

Mag ik bij jou slapen?

23 december 2014 Reageer

Als Man nachtdienst had, was dit vaak een vraag van Dochter. Papa werkt, dus er is ruimte genoeg in het grote bed. Nou vond ik dat altijd erg gezellig, dus prima, kom maar! Lekker knus en warm. Kreeg ik wél regelmatig verbaasde of zelfs misprijzende blikken van mijn omgeving: Zou je dat wel doen? Is dat wel verstandig? Ze is toch al 3, 5, 7, 11?

Lees verder →