Familieopstelling en Stief-advies
Twee powervrouwen.
Op 9 maart om 15.15 uur.
Precies 23 jaar geleden.
Ikzelf en dat kleine meisje Alissa.
We hebben het samen gedaan.
Op het geboortekaartje: ‘Een nieuwe lente, een nieuw begin’.
Nog steeds dankbaar en blij.
Nóg een geboorte deze week.
Hij is net terug uit Cuba. Het was al een paar jaar geleden dat Emilio daar was, maar nu kon hij eindelijk zijn familie weer opzoeken. Een fijn weerzien met zijn oude, zieke vader, zijn zus en broer met hun gezinnen, en natuurlijk zijn dochter Rosio.
Wat hadden ze elkaar gemist, allemaal aan de andere kant van de wereld met een enorme oceaan tussen hen in. Regelmatig hebben ze contact via telefoon, whatsapp of videobellen, maar er gaat niets boven lijfelijk contact, urenlang bij elkaar zitten, kletsen en een glaasje rum drinken.
En ook al vond Emilio het na 4 weken weer fijn om naar mij en onze dochter Alissa terug te gaan, het afscheid in Cuba viel hem zwaar.
Lieve stief,
Vind jij je stiefkinderen leuk? Dan heb je geluk! Want het kan ook zijn dat je echt niks voor hen voelt. Kan zomaar gebeuren, want jij hebt hen tenslotte niet uitgekozen. En ook al is het lastig, voel je je schuldig of schaam je je voor je gevoel, feit is dat je het met elkaar moet zien te rooien. En trouwens…..ook de stiefkinderen hebben jou niet uitgekozen, dus wellicht hebben zij hetzelfde gevoel.
Lieve stief,
Weet je nog, toen we kind waren? Wat hadden we het fijn, wat voelden we ons vrij. Er waren nog geen verplichtingen, we mochten lekker spelen.
Herinner je je nog dat we vaak vadertje en moedertje speelden? “Ik ben de moeder, jij de vader, en zij is het kind”. Duidelijke rollen. Stiefmoeder kwam in het hele spel niet voor.
Lieve stief,
Gefeliciteerd! Waarschijnlijk vraag je je af waarom.
Nou, vandaag is het landelijke stiefouderdag.
Eigenlijk hou ik zelf niet zo van die speciale dagen, maar in dit geval vind ik het een mooi gebaar naar stiefouders.
Want wat een zware job heb je!
Lieve stief, 
Lieve stief,
In sprookjes noemen ze jou boos en gemeen. Maar de meeste stiefmoeders die ík ken, hebben hele andere eigenschappen.
Ik zie aardige vrouwen die openstaan voor de kids van hun nieuwe liefde. Die hun huis openstellen en hun privacy opgeven. Lees verder →
Deze keer heb ik een interview met Wonnie.* Zij is getrouwd met Karel die een zoon (Lex) en dochter (Sylvia) heeft. Samen hebben ze nog twee dochters gekregen.
Ik was 30 en ik had geen kinderen, toen ik mijn man ontmoette. Hij en zijn toenmalige vrouw waren al uit elkaar. Ik wist dat hij een zoon en dochter had van 10 en 12 jaar. De kinderen waren eens per week bij hem. Ze kwamen ’s middags na school en bleven tot de volgende ochtend, en ook om de week in het weekend. Het was een vrij strikte omgangsregeling, het contact met de ex was zeer gespannen.
De kinderen van Karel noemen me altijd gewoon bij mijn voornaam. Ik noem mezelf ook nooit ‘stiefmoeder’. En als ik over hen praat, heb ik het over ‘de kinderen van Karel’ of gewoon bij hun naam, Sylvia en Lex.
Lees verder →
Zelfs tijdens mijn vakantie kon ik mijn werk niet zomaar loslaten. Verschillende situaties deden me denken aan jouw en mijn rol als stiefmoeder. Ik maakte spontaan een aantal korte filmpjes (maximaal 1,5 minuut) met herkenbare thema’s.
Vraag de gratis e-gids ‘Stief zonder Stress’ aan. Vol herkenbare situaties en de drie toverwoorden waarmee jij rust gaat voelen.
Maak een gratis telefonische meedenk-afspraak Ik denk mee met jouw vraag of dilemma.
Ik praat deze keer met stiefvader Adri. Hij krijgt een bijzondere vraag van zijn stiefkind: of hij haar wil adopteren.
In 1996 ben ik verliefd geworden op een Cubaanse vrouw, die toen in Nederland studeerde.
Het was wederzijds en we hadden een leuke tijd. Esperanza was gescheiden en had 2 kinderen die op dat moment bij hun oma in Cuba woonden.
Toen Esperanza na haar studie terug ging naar Cuba, ben ik meegegaan en heb ik haar kinderen voor het eerst ontmoet. Dochter Georgina was toen nog maar 1 jaar en zoon Juan was 10. Ik heb veel moeite gedaan om in Cuba werk te vinden, maar dat lukte niet. Daarom hebben we besloten om te trouwen en in Nederland verder te gaan.Lees verder →