Mijn dochter als spiegel
Nog maar 20 minuten
‘Mám, ik ben veel te laat, ik heb niet eens tijd om te eten!’. Dochter komt de badkamer uitstuiven en heeft nog precies 20 minuten om zich aan te kleden en haar spullen voor school te pakken. Paniek.
Haast
Ach, ik ben ook de kwaadste niet en maak een lekkere smoothie, zodat ze nog íets voedzaams kan drinken voordat ze de deur uit gaat. Als ik de smoothie in een glas schenk, hoor ik haar de trap af rennen. Geen tijd om het glas leeg te drinken. ‘Mam, pléase, wil je hem in die beker met deksel doen om mee te nemen?’ Een supersnelle wang tegen wang, ‘Doei, tot vanmiddag, ik mis de trein!’ en……..wég is ze.
Lees verder →Wat opvoeden is, vanuit kinderen gezien
Er wordt veel gezegd en geschreven over opvoeden. Erg veel. Maar kinderen komen nauwelijks aan woord. Terwijl die toch de werkelijke deskundigen zijn.
In dit korte filmpje van 2 minuten interviewt Bas Westerweel een aantal kinderen. Zij reageren op de vraag wat opvoeden is.
Grappige antwoorden – over de snoepjeswinkel
Serieuze antwoorden – ik zou niet weten wat ik zonder hen moest beginnen
Wijze antwoorden – we voeden elkaar op
Een beetje verliefd…..
“Hij scharrelt om me heen en snuffelt aan mijn haar. Ik zit heel stil, laat hem zijn gang gaan. Ik wil dit ervaren, ook al vind ik het spannend”.
De eerste zin van een verhaal uit de bouquetreeks? Nee…
Het begin van een spannende romance met een knappe vent? Mmm, ook niet.
Het is iets heel anders……..
Z’n gewone gangetje in een stiefgezin
Het terugvinden van het werkritme na mijn vakantie kost me moeite, zeker met dit prachtige weer. Ik heb een heerlijke actieve vakantie gehad, wandelend in de bergen met Man. Daarna trakteerde ik mezelf op een weekje fietsen langs de Moezel. Lekker in mijn eentje, daar hou ik van, met alle tijd en ruimte voor mezelf. Dochter krijgen we echt niet meer mee, net zo min als stiefdochter (als die in de buurt zou wonen).
En nu, na de vakantieperiode, gaat alles weer zijn gewone gangetje.
Gewoon. Klinkt lekker rustig, vertrouwd, veilig.
Wat is ‘gewoon’ in een stiefgezin?
Maar wat betekent het eigenlijk voor een stiefouder, dat ‘ alles weer zijn gewone gangetje gaat’?
Zij naar Parijs, ik alleen thuis
Dochter, stiefdochter en halfzus uit Cuba
Zomer, een aantal jaar geleden. Stiefdochter komt bij ons en dat is best bijzonder. Ze woont aan de andere kant van de wereld, in Cuba, waar ook haar vader geboren is. Vanwege haar werk en de lange, dure reis is het niet zo vanzelfsprekend om elkaar vaak te zien. Maar als ze hier eenmaal is, dan blijft ze een paar maanden. Dochter en halfzus zijn dol op elkaar. Ze zijn weliswaar ‘half’, maar ze voelen zich échte zussen.
Wilde plannen
Nu Rocio toch in Europa is, is het leuk voor haar om wat extra sightseeing te doen. Een vakantie in een vakantie. Er worden wilde plannen bedacht.
Dochter ruikt haar droomkans:Lees verder →
In elke familie is weleens wat
De een vindt het supergezellig, de ander een gruwel: met 30 familieleden een weekend in een groot vakantiehuis.
Kort geleden was het ons jaarlijkse familieweekend. Ik was er bij, samen met moeder, 5 broers en zussen, zwagers, schoonzussen en de kinderen, waarvan een aantal met vriend of vriendin.
Rijk en dankbaar
Ik voel me rijk dat we er allemaal nog zijn, behalve onze lieve (o)pa die enorm zou genieten van het samenzijn. Dankbaar ben ik dat we om elkaar geven, dat we allemaal door dezelfde deur kunnen en dat we zin hebben om dit te doen.
Van alles en nog wat
We hebben het hele weekend serieus gepraat en onzin gekletst, lekker gegeten en veel gedronken, verrassend geschilderd, fanatiek gesport en onnoemelijk veel spelletjes gedaan.
Ieders rol
Ieder heeft zijn/haar rol in het geheel.
Lees verder →Zure moederdag
Je kunt er niet om heen
Ook al geloof je er niet in. Ook al vind je die commercie maar niks. Ook al vind je het niet nodig om het te vieren. Feit is dat je niet om alle aandacht en publiciteit van moederdag heen kan. Etalages vol leuke, lekkere én nutteloze spullen. Foto’s van de ‘liefste moeder’ in de krant. Je kinderen die op de crèche en school iets voor je knutselen. Een ontbijtje op bed van je oudere kinderen en misschien een zelf gekocht cadeautje.
Wat vind je er van?
Denk je dan: ‘Ik ben het hele jaar moeder, waarom nu opeens zo’n poespas?’ Of vind je het wel fijn om op deze speciale dag extra in het zonnetje gezet te worden?
Moeder en stiefmoeder
Ik ben moeder van Alissa en stiefmoeder van Rocio, de Cubaanse dochter van mijn man. In Cuba Lees verder →
Wat ik van mijn dochter leerde op Koningsdag
‘Maar iederéén mag het!’, zei zij verwijtend toen ze aan mijn wenkbrauwen zag dat ze niet meteen JA kon verwachten op haar idee dat ze plompverloren bij mij neerlegde.
Ik moet zeggen dat haar enthousiasme me nog tegenhield om niet direct een duidelijke grens van NEE op te werpen. Want wat is er leuker voor een meid van 16 jaar om naar een festival te gaan op Koningsdag? Maar…..moet dat persé helemaal naar het andere eind van Nederland?
De kracht van een Opvoedopstelling
Mijn eerste ervaring
‘Ga eens mee, dit is echt iets voor jou!’ Een paar vrienden wilden me meenemen naar een familieopstelling. Maar het leek me niks: zweverig gedoe en ik hield niet van toneelspelen. Ze bleven aandringen. Na een jaar werd ik toch nieuwsgierig en ging eindelijk een keer als representant naar een opstelling.
Ik was verrast, verbaasd en danig onder de indruk. Van een toneelspelletje was absoluut geen sprake. En zweverig? Het was ongrijpbaar en bijzonder, maar wel helemaal ‘to the point’. Ik had (ook als representant) voor mezelf direct helder welke parallellen er waren tussen mijn moeder, mijn dochter en mijzelf. Wat een intrigerende methodiek. Hier wilde ik méér van meemaken.
Mijn overleden broertje
Ik ben de oudste van 6 kinderen, maar de rol van ‘oudste’ paste me niet echt lekker.
Lees verder →Wat een baby al heeft meegemaakt als hij nét geboren is
Voorbij grenzen
Heb jij dat ook weleens: dat je iets hoort, leest of meemaakt waar je zó door geïnspireerd raakt dat het je niet meer loslaat? Ik had dat laatst. Ik was bij een superboeiende lezing van Anna Verwaal bij Interakt, een centrum voor meergenerationele therapie. Huh? Wát voor therapie? Het woord zegt het eigenlijk al, deze therapie gaat voorbij de grenzen van generaties. Er wordt dus niet alleen gekeken naar MIJ, maar ook naar vorige generaties; naar mijn moeder, mijn grootmoeder en misschien nog verder terug.
Een bijzondere reis
De lezing die ik bijgewoond heb, heette ‘Conceptie, zwangerschap en geboorte, de reis die ons leven bepaalt’. Die titel raakte me diep. Daar zat voor mij een grote waarheid in.