Minder schade voor kinderen bij scheiding
Indrukwekkende film over echtscheiding
Ik kon er niet van loskomen. Dat heb je weleens, zo’n film die je bezig blijft houden. Zoals laatst het heftige echtscheidingsdrama ‘Jusqu’à la garde’. Ik zat op het puntje van mijn stoel. Met kippenvel. Omdat zo zichtbaar in beeld komt dat iedereen van het gezin overspoeld wordt door emoties. En omdat de angst van het zoontje akelig voelbaar is. En ook omdat het nauwelijks voorstelbaar is dat dit kan gebeuren.
Wat nu als….
Deze scheiding was waarschijnlijk niet te voorkomen geweest, maar…….wát nu als de ouders ergens in dit scheidingsproces een Opvoedopstelling hadden gedaan? Wat zou dat betekend hebben voor deze moeder die het gevoel heeft dat ze er helemaal alleen voor staat. En voor vader die niet weet waarom hij zo snel in woede uitbarst. En vooral voor de 17 jarige dochter en de zoon van 12 Lees verder →
* Niemand luistert naar me
Het zaadje
De wijze man pakte een beukennootje van de grond en zei:
“De regen of de zon raakt dit zaadje aan, maar weet niet of er een beukenboom of een dennen- boom uitgroeit. Dat wat er in zit, komt er uit.
De mens is als dit zaadje. Dit zaadje ben jij. De ander kan je alleen raken als jij ‘het in je hebt’. Zoals een beukennootje alleen een beukenboom kan worden als ‘het er in zit’.
Dus iedere keer als je door de ander wordt geraakt, of dit met boze woorden gebeurt of een compli- ment, met slaan of met een streling, iedere keer word je geraakt in je ‘zijn’. En iedere keer kun je iets over jezelf te weten komen en daardoor groeien.
Je doet dankzij de ander steeds nieuwe ontdekkingen over jezelf”.
(Verkort, bewerkt stukje uit: “Een gelukkig mens en andere geheimen” van Theije Twijnstra).
Niemand luistert naar me
We maken het allemaal mee. Je vraagt aan je kind of hij je even wil helpen. Geen reactie. Ook niet na 2 en zelfs niet na 3 keer vragen. De meeste ouders reageren geïrriteerd, boos, verwijtend. Of stil, verdrietig, machteloos.
Meestal is deze emotie Lees verder →
* Grenzen, de jouwe en de mijne
De boze buitenwereld
Met een puberdochter ontkom ik er niet aan: bezorgdheid als ze ’s avonds nog op de fiets stapt om met haar vriendinnen uit te gaan. Ik gun haar het plezier, dus ik ga haar niet verbieden om op stap te gaan. En de wijze raad die ik haar al zo vaak gegeven heb, kan ze ondertussen wel dromen. ”Let op jezelf. Let op elkaar. Doe niks wat je niet wilt. Hou je drankje in de gaten. Samen uit, samen thuis”.
Wat is er nog meer te waarschuwen? Ze is een zelfstandige meid die weet wat ze wil, en vooral wat ze niet wil.
Hoe kun je kinderen beschermen tegen de boze buitenwereld? Lees verder →
* Ik bemoei me er (niet) mee
Ik draai me nog een keer om
Boos geschreeuw van dochter, heel ver weg. Nou ja, erg ver is het niet, maar omdat ik onder de dekens lig, klinkt het wel zo. Aangenaam ver weg zelfs. Het is tenslotte zondag, ik heb afgelopen week hard gewerkt en heb wel een paar uurtjes extra slaap verdiend. Nog één keer spits ik mijn oren, hoor ook man beneden, en draai me dan lekker om.
Normaal gesproken…….
En dat is bijzonder. Want normaal gesproken zou ik uit bed springen, en me ermee bemoeien. Lees verder →
* 4 moeders, 4 opvoedvragen, 1 oplossing
Nu de school weer begonnen is, wordt er door veel ouders vóór of na schooltijd heel wat afgekletst. Vakantieverhalen vieren deze tijd de boventoon. Leuke ervaringen en heimwee naar de vakantieplek, maar ook opluchting omdat de school weer begonnen is. Ik raakte in gesprek met Annika, Lynn, Sofie en Zahida.
Vakantieverhalen
Helpen zonder morren
Annika kijkt met veel plezier terug op haar fietskampeervakantie met man en dochter. Ze hebben het leuk gehad met elkaar. Elke dag was anders, lekker actief bezig zijn. Dochter hielp zonder morren mee met het opzetten van de tent en andere campingklusjes. Dat verraste Annika, want normaal is haar dochter niet zo behulpzaam.
Veel stress
Voor Lynn lijkt de vakantie ver weg. Meteen vanaf de eerste schooldag moet er weer zoveel! Vroeg opstaan, ochtenddrukte, fietssleutel kwijt, brood vergeten, middagdrukte, speelafspraakjes, op tijd eten, avonddrukte…., pffff, wat een stress! Lynn merkt dat ze snel geïrriteerd en boos is.Lees verder →
* Take a look at yourself
Opruimen
Vakantie. Regenachtig herfstweer. Wat is een betere tijdsbesteding dan eens flink te gaan opruimen? De zolderkamer schreeuwde er om; die was er echt aan toe. Ik iets minder, dus om het een beetje leuk te gaan vinden, zette ik muziek op. Heel ouderwets: een cassetterecorder (hè?) met een cassettebandje (wát? echt?), met muziek die ik al jaren vergeten was. Heerlijk meezingen, lekkere blues, Eric Clapton. Opruimen is eigenlijk helemaal geen straf.
Kijk eerst naar jezelf…..
Toen, al zingend, swingend en poetsend, was ik me ineens bewust van de tekst van een van de liedjes. En het raakte me. ‘Before you accuse me, take a look at yourself’ Kijk eerst naar jezelf, voordat je mij veroordeelt.
Ik realiseerde me dat dat precies op mij sloeg.
Zeuren
Want hoe vaak hoor ik mezelf niet tegen mijn dochter zeuren: Lees verder →
* Boos, bozer, heel boos!
Wat kúnnen kinderen boos zijn. De mijne kon (en kan) er ook wat van!
Woedende tiran
Onze peuter van drie jaar heeft nooit op de grond van de supermarkt gelegen. Dat niet. Maar wel in het kinderdagverblijf waar ze 2 dagen per week naar toe ging. ’s Morgens was ze verlegen en moest ze even wennen, maar aan het eind van de middag was het een heel ander verhaal. Dan kon ik haar vaak niet meekrijgen. Ze wilde blijven spelen of haar jas en schoenen niet aandoen. En dat liet ze luid, duidelijk en met het nodige geraas merken. Haar juffen waren verbijsterd dat die woedende tiran hetzelfde kind was als het lieve schattige meisje dat ze normaal gesproken was.
Wat doe je dan als ouder?
Boos en teruggetrokken
Op school was ze een vrolijke, lieve kleuter die het met alle kinderen goed kon vinden, vooral met haar hartsvriendinnetje. Toen die onverwachts Lees verder →
* Mijn eigen vlees en bloed
Gek hė? Ik heb het nooit gezien. Dat mijn dochter een tint donkerder was dan de meeste kinderen in haar omgeving.
Hoe zou ze er uit zien?
Toen ik zwanger was, was ik heel nieuwsgierig hoe ons kind eruit zou zien. En mét mij al onze vrienden en familie. Zeker als papa best donker is met zwart haar en bruine ogen, en mama best licht met groene ogen en rode wangen.
En toen dochter er eenmaal was, zagen we meteen dat ze het allermooiste kindje was van de héle wereld. Vanaf dat moment was ze niet licht of donker of iets er tussenin, ze was gewoon Alissa. Niks meer en niks minder.
Waar komt ze vandaan?
Dus als ik met haar in de draagzak of buggy liep, en mensen eerst naar haar keken en dan naar mij, had ik nooit in de gaten waarom. Pas als iemand Lees verder →
* Moeder, vader, partner, ex. Hoeveel relaties heb jij?
Partner en kinderen
Stel: ik ben getrouwd. Ik woon samen of ik heb een lat-relatie. In ieder geval heb ik een partner.
We hebben een partnerrelatie.
Stel: we hebben een kind. We zijn vader-moeder, moeder-moeder of vader-vader. Dat is een ander soort relatie dan de partnerrelatie. Wij zijn de ouders van ons kind, we hebben een ouderrelatie.
Met ons kind hebben we, allebei op onze eigen manier, een ouder-kindrelatie.
En als we samen meer kinderen hebben, zijn er vanzelfsprekend meer ouder-kindrelaties.
Maar er is nog meer.Lees verder →
* 18 jaar moeder; dit is het belangrijkste wat ik geleerd heb
Hoe het begon
De dag na 8 maart, Vrouwendag, werd om 15.15 uur Alissa geboren. Een zonnige dag, waarop ons leven veranderde, terwijl de rest van de wereld gewoon zijn gang ging. ‘Een nieuwe lente, een nieuw begin’ stond er op het geboortekaartje. Dat was 1999.
Vandaag
Vandaag vieren we haar 18e verjaardag. Met 18 kaarsjes op 18 slagroomsoesjes, 18 tulpen waaraan 18 kaartjes hangen met typerende eigenschappen van haar. En nog een paar cadeautjes, waaronder de felbegeerde fles Hugo, haar eerste legale drankje met alcohol.
Tussendoor
In die 18 jaar heb ik ervaren Lees verder →