Jaloers op een slak!
Terwijl iedereen in de zomer zijn tuin slak-vrij probeert te krijgen door beproefde milieuvriendelijke methodes zoals schoteltjes bier, moet ik iets bekennen: ik ben dol op slakken. Beter gezegd: ik ben jaloers op ze. Net als op mijn dochter en haar zus. Maar die willen natuurlijk niet weten hoeveel ze op die slakken lijken…….
Hij doet het expres!
Een zeurend, jengelend kind in de buggy. Of erger nog: spartelend en schreeuwend op de grond…… Als het je eigen kind is, wil je het liefst door de grond zakken of net doen of je er niet bij hoort. En als het een kind van een ander is, ben je ten eerste blij dat jij er niet mee opgescheept zit, weet je ten tweede precies wat je zou doen als je zijn moeder was, en loop je ten derde snel door omdat je gek wordt van het lawaai.
Een gewone zaterdagmiddag in een winkelcentrum. Er zijn mensen die dat leuk vinden. Gezellig rondslenteren, een paar boodschappen doen, wat eten en drinken. En er zijn mensen die er van gruwen. Te druk, teveel lawaai, te warm. En ook nog die jengelende, zeurende, schreeuwende kinderen. Die dat natuurlijk expres doen. Expres om jou als moeder te pesten. Lees verder →
Hoe scoor jij op de lijst ‘ideale moeder’?
Veel moeders twijfelen weleens aan zichzelf. Ze vragen zich af of ze een goede moeder zijn. Ik krijg in mijn praktijk ook regelmatig de vraag: Doe ik het wel goed? Ben ik wel een goede moeder?
Zo makkelijk is die vraag niet te beantwoorden. Een goede moeder in wiens ogen? In de ogen van je familie? In de ogen van al diegenen die het natúúrlijk beter weten dan jij? In je eigen perfectionistische, kritische ogen? Of in de ogen van je kind? Je bent tenslotte zijn (of háár) moeder!
Wat is een goede moeder? Ja, ik worstel ook met die vraag. En laatst heb ik het eens aan mijn dochter van 16 gevraagd. ‘ Wat vind jij een goede moeder?’
Als eerste zei ze dat een goede moeder haar kind veel vrijheid geeft, want anders ‘krijgt ze er later spijt van als het kind op kamers zit’. Om 2 redenen: dan is de overgang heel groot en mist ze haar kind opeens heel erg, maar ook: dan gaat het kind allerlei dingen doen die ze voorheen niet mocht van haar ouders.
Als tweede gaf ze aan dat Lees verder →
Zon, seks en ouders in shock!
Dankzij mij puberdochter vang ik af en toe een flard op van dit heftige programma, en eerlijk is eerlijk, ik ben zo gefascineerd dat ik weleens langer mee kijk dan ik ooit van mezelf verwacht had.
Nooit van het programma gehoord? Jongeren van een jaar of 17, 18 worden gefilmd (dat weten ze), terwijl zij op vakantie zijn in een zonnig oord. En daar hoort van alles bij: drank, bloot, seks, ruwe taal.
Wat zij niet weten is dat hun ouders ook op de plek van bestemming zijn en álles in het geheim op een scherm zien gebeuren. De meeste ouders zijn ‘in shock’, want zij zien (misschien voor het eerst) hun zoon of dochter op een andere manier dan zij ooit voor mogelijk hadden gehouden.
Rozen, chocola? Het mooiste Valentijnscadeau is……..
Een aantal jaar geleden kreeg ik van Dochter mijn mooiste Valentijnscadeautje ooit. Ook al had ik gezegd: ‘Ik doe niet aan Valentijn hoor, dat is alleen maar commercie’, zij en haar vader wilden daar niets van weten.
De langverwachte dag voor dochter
Dus werd ik, zoals het hoort, ’s morgens vroeg wakker gemaakt met een dienblad vol lekkere dingen, en sprong Dochter enthousiast op ’t bed. Eindelijk was het dé dag, ze kon niet langer wachten om me de grote gekleurde envelop vol verrassingen te geven.
Veel cadeautjes
Eén voor één pakte ik die mooi versierde papiertjes uit de envelop: allemaal zelfgemaakte bonnen voor een verwenmomentje: een bon voor zelfgebakken koekjes, voor een lekker kopje thee, een bon voor nagels lakken door mijn dochter en zelfs eentje om een keer niet af te hoeven wassen (jippie!).
En de allermooiste Lees verder →
Mag ik bij jou slapen?
Als Man nachtdienst had, was dit vaak een vraag van Dochter. Papa werkt, dus er is ruimte genoeg in het grote bed. Nou vond ik dat altijd erg gezellig, dus prima, kom maar! Lekker knus en warm. Kreeg ik wél regelmatig verbaasde of zelfs misprijzende blikken van mijn omgeving: Zou je dat wel doen? Is dat wel verstandig? Ze is toch al 3, 5, 7, 11?
Lees verder →Shop till you drop
Winkelen? Niks voor mij! In tegenstelling tot mijn vijftienjarige dochter: sinds zij kleedgeld krijgt, is winkelen haar favoriete bezigheid. Winkel in, winkel uit met haar vriendinnen, op zoek naar koopjes; het leukste dat er is!
Dus….hoe moet dat dan, als je samen met je dochter een dagje naar Antwerpen gaat?
Al in de trein verheug ik me op de gezellige straatjes, wandelen langs de Schelde, het mooie Museum aan de Stroom, en lekker in de zon op een terrasje. Dochter heeft natuurlijk een andere droom. Voor haar is Antwerpen het shopwalhalla.
Ik lever wat in van mijn wensen, en al gauw snuffel ik in hippe winkels met haar mee op zoek naar nét dat allerleukste truitje. En ook al ben ik niet zo’n fan van winkelen, haar enthousiasme en stralende ogen maken dat ik er van geniet om dit met haar te doen.
Ondanks de strijd waar we ons regelmatig in bevinden, is dit iets wat we samen leuk vinden. Dáár vinden we elkaar, dat is onze gezamenlijke taal. En……..na alle aankopen is zij best bereid om uren met mij op een terrasje te zitten!
Waarin vinden jouw kind en jij elkaar? Hoe kan jij jouw kind bereiken? Waar kan hij of zij heel erg blij van worden? Wat is de eerste liefdestaal van je kind?
Als je meer wilt weten over de liefdestalen, lees dan mijn gratis e-book ‘Spreek de taal van je kind’!).
Heb je een vraag of wil je even sparren?
Maak een afspraak voor een live of online gesprek
Dialoog of discussie, hoe is dat bij jullie?
Onlangs volgde ik een korte training tot gespreksleider voor de Dag van de Dialoog. Net als in heel Nederland, kun je je ook in Delft aansluiten bij één van de ’tafels’ voor een dialooggesprek met mensen met diverse achtergronden. Een dialoog ja, dus geen discussie. Een open gesprek, waarbij echt geluisterd wordt naar elkaars ervaringen. In tegenstelling tot een discussie waarbij men vaak luistert om op het juiste moment te proberen de ander te overtuigen van het eigen gelijk.
De training confronteerde mij met de vraag welk soort gesprekken ik eigenlijk met mijn puberdochter heb. Tja…….natuurlijk zijn er heus wel dialogen bij, maar ik moet bekennen dat de gesprekken vaak meer lijken op een discussie.
Als puberdame heeft zij natuurlijk een duidelijke mening, en mijn valkuil is om de mijne daar recht tegenover te zetten, waarna een open gesprek (een dialoog!) vaak niet meer mogelijk is. Met als gevolg dichtslaande deuren en nog steeds geen overeenstemming.
Herken jij dit? Hoe voorkom je dat je met je kind in een ‘oeverloos debat’ of een ‘ja-nee discussie’ terechtkomt?
Hoe ontstaat er een respectvolle dialoog?
Je kunt een gratis telefonisch inspiratiegesprek met mij plannen als je een vraag heb of ergens over wilt praten.
Tenminste, dat dacht ik…
Mijn vrije dag, 9.15 uur. Heerlijk op een terras in de zon met koffie en de ochtendkrant. Een paar tafeltjes verderop zit een vrouw. Ze rookt een sigaret en bestelt een biertje. ‘Wat vroeg’, dacht ik nog.
Amper vijf minuten later bestelt ze er nóg een. Ik kijk stiekem naar haar, terwijl verschillende gedachtes door mijn hoofd gaan. Dan hoor ik haar tegen de terrasmedewerker zeggen: ‘Zo. Daar was ik écht aan toe na de nachtdienst. Twee zieke collega’s, dus het was hard werken. Nu naar huis, slapen.’
Ik schaam me, mijn oordelen hebben me weer ingehaald.
Ik denk aan al die keren dat mijn dochter (al vanaf haar 6e!) tegen me zei: Lees verder →
Help, visite!
Help, visite!
Speelgoed, kleding, kranten, boeken, afwas, het hele huis vol. Opruimen komt later wel.
De telefoon, een kennis: ‘Ik ben straks in de buurt, zijn jullie thuis, dan kom ik even langs’
‘Eh, ja hoor, leuk om je weer te zien, tot zo!’
Even ademhalen en als een tornadoLees verder →