Wat kúnnen kinderen boos zijn. De mijne kon (en kan) er ook wat van!
Woedende tiran
Onze peuter van drie jaar heeft nooit op de grond van de supermarkt gelegen. Dat niet. Maar wel in het kinderdagverblijf waar ze 2 dagen per week naar toe ging. ’s Morgens was ze verlegen en moest ze even wennen, maar aan het eind van de middag was het een heel ander verhaal. Dan kon ik haar vaak niet meekrijgen. Ze wilde blijven spelen of haar jas en schoenen niet aandoen. En dat liet ze luid, duidelijk en met het nodige geraas merken. Haar juffen waren verbijsterd dat die woedende tiran hetzelfde kind was als het lieve schattige meisje dat ze normaal gesproken was.
Wat doe je dan als ouder?
Boos en teruggetrokken
Op school was ze een vrolijke, lieve kleuter die het met alle kinderen goed kon vinden, vooral met haar hartsvriendinnetje. Toen die onverwachts Lees verder →