Partner en kinderen
Stel: ik ben getrouwd. Ik woon samen of ik heb een lat-relatie. In ieder geval heb ik een partner.
We hebben een partnerrelatie.
Stel: we hebben een kind. We zijn vader-moeder, moeder-moeder of vader-vader. Dat is een ander soort relatie dan de partnerrelatie. Wij zijn de ouders van ons kind, we hebben een ouderrelatie.
Met ons kind hebben we, allebei op onze eigen manier, een ouder-kindrelatie.
En als we samen meer kinderen hebben, zijn er vanzelfsprekend meer ouder-kindrelaties.
Maar er is nog meer.
Gescheiden
Want stel: ik ben een ex van iemand. En ik heb een relatie met een andere ex van iemand.
Dan heeft die andere ex te maken met mijn kinderen, en ik met die van hem of haar. En allebei ook nog eens met elkaars ex.
Ouders
Voor onze kinderen is het belangrijk dat zij, ook al hebben ex en ik geen partnerrelatie meer, ons kunnen blijven zien als ouders. Want ouders van onze kinderen, dat blijven we ons hele leven lang.
Wat een relaties
Al die relaties hebben hun leukigheden en hun problemen. Ze vragen aandacht, tijd en onderhoud. Allemaal op hun eigen unieke wijze. Ingewikkeld hoor.
Dezelfde behoefte
Ingewikkeld, en toch zo eenvoudig. Want als we bedenken wat al deze verschillende mensen in al deze verschillende relaties nodig hebben, dan is dat niet verschillend, maar overal hetzelfde. Gezien, gehoord en begrepen worden. Ieder heeft behoefte aan liefde en erkenning.
Zo. Dat komt binnen.
De werkelijke oorzaak
Misschien probeer je erkenning te vinden bij je kind, je partner of je ex. Als je van hen erkenning en waardering krijgt, is dat fijn. Maar het kan zijn dat de werkelijke oorzaak van je behoefte aan erkenning niet ligt in je huidige gezin, maar in het gezin van herkomst.
Bevrijdend
Heeft je moeder je ooit laten merken dat ze van je hield? En is je vader een werkelijke vader voor je geweest, of heb je hem vaak gemist? Misschien heb je diep in je hart nog de erkenning nodig van je vader of moeder. Zodat je (eindelijk) gezien wordt zoals je bent, met al je mooie eigenschappen, met al je eigenaardigheden. Wat zou dat bevrijdend zijn!
Open en helder
Kun je je voorstellen wat daarvan het gevolg is? Als je je vrij en opgelucht voelt, kun je met een open en heldere blik naar je omgeving kijken. Naar al je relaties. Bijvoorbeeld naar je kind. Dan kun je hem zien hoe hij is. Met ook die mooie eigenschappen en al zijn eigenaardigheden.
Dat is wat er in een familieopstelling gebeurt: bevrijding.
Met welke vragen komen ouders voor een familieopstelling?
Ouders komen meestal binnen met een praktische vraag, zoals ‘Mijn kind wil niet naar school, mijn kind luistert niet, mijn kind is zo snel boos, mijn kind heeft weinig zelfvertrouwen; hoe kan ik hem/haar helpen?’
Of ze hebben een vraag over hun rol als ouder, bijvoorbeeld ‘Ik vind het moeilijk om grenzen te stellen, ik heb heftige emoties, ik beleef weinig plezier aan het ouderschap’.
Verbinding
Door middel van een familieopstelling zoeken we samen de oorzaak van een vraag of probleem. Een patroon wordt doorbroken. Een blokkade verdwijnt. De energie en de liefde kunnen weer stromen. En daardoor ontstaat verbinding, met jezelf en met je kind.
Informatie
Al veel ouders (en niet-ouders) hebben bij mij een familieopstelling gedaan. Lees een aantal van hun ervaringen.
Vind je het leuk om een keer bij een interactieve presentatie over familieopstellingen te zijn? In de agenda kun je de komende data lezen.
Geef een antwoord