Dansvoorstelling

Ik weet het….het leidt af, het kost tijd en ook vaak energie. Maar soms is facebook leuk en herkenbaar. Zoals deze keer. Ik werd geraakt door een video van een dansvoorstelling van drie meisjes van een jaar of acht, alle drie gekleed in een roze jurkje. (Lees eerst verder en bekijk straks de video hieronder).

Alle aandacht

Ze dansten op een podium voor een enthousiast publiek met vooral familie en vrienden. Het middelste meisje stal overduidelijk de show. Ze was grappig, beweeglijk en extravert, en alle aandacht ging naar haar. Haar vriendinnetjes aan de linker- en rechterkant fungeerden als haar assistentes. Het publiek schaterde het uit en aan het eind van de voorstelling kregen ze een daverend applaus. Een grappige video.

Een bekend gevoel

Er bekroop mij een bekend gevoel.

Lees verder →

Doe ik het wel goed?

Veel moeders twijfelen weleens aan zichzelf en vragen zich af: ‘Ben ik een goede moeder?’

Zo makkelijk is die vraag niet te beantwoorden. Een goede moeder in wiens ogen? In de ogen van je familie?
In de ogen van al diegenen die het natúúrlijk beter weten dan jij?
In je eigen perfectionistische, kritische ogen?
Of in de ogen van je kind?

Die laatste kan dat misschien nog het beste beoordelen. Hij heeft tenslotte altijd en overal met jou te maken als moeder.

Wat ik aan mijn dochter vroeg

Ook ik worstel regelmatig met dat onderwerp. Vraag me dan vertwijfeld af: Ben ik te streng? Laat ik over me heen lopen? Moet ze niet wat meer in huis doen? Geef ik haar wel genoeg aandacht? Moet ik niet één lijn trekken met haar vader?

Daarom vroeg ik aan mijn dochter van 16: ‘Waar moet een goede moeder aan voldoen?’

Vrijheid geven

Als eerste zei ze Lees verder →

Ik draai me nog een keer om

Boos geschreeuw van dochter, heel ver weg. Nou ja, erg ver is het niet, maar omdat ik onder de dekens lig, klinkt het wel zo. Aangenaam ver weg zelfs. Het is tenslotte zondag, ik heb afgelopen week hard gewerkt en heb wel een paar uurtjes extra slaap verdiend. Nog één keer spits ik mijn oren, hoor ook man beneden, en draai me dan lekker om.

Normaal gesproken…….

En dat is bijzonder. Want normaal gesproken zou ik uit bed springen, en me ermee bemoeien. Lees verder →

Nu de school weer begonnen is, wordt er door veel ouders vóór of na schooltijd heel wat afgekletst. Vakantieverhalen vieren deze tijd de boventoon. Leuke ervaringen en heimwee naar de vakantieplek, maar ook opluchting omdat de school weer begonnen is. Ik raakte in gesprek met Annika, Lynn, Sofie en Zahida.  

Vakantieverhalen

Helpen zonder morren
Annika kijkt met veel plezier terug op haar fietskampeervakantie met man en dochter. Ze hebben het leuk gehad met elkaar. Elke dag was anders, lekker actief bezig zijn. Dochter hielp zonder morren mee met het opzetten van de tent en andere campingklusjes. Dat verraste Annika, want normaal is haar dochter niet zo behulpzaam. 

Veel stress
Voor Lynn lijkt de vakantie ver weg. Meteen vanaf de eerste schooldag moet er weer zoveel! Vroeg opstaan, ochtenddrukte, fietssleutel kwijt, brood vergeten, middagdrukte, speelafspraakjes, op tijd eten, avonddrukte…., pffff, wat een stress! Lynn merkt dat ze snel geïrriteerd en boos is.Lees verder →

Opruimen

Vakantie. Regenachtig herfstweer. Wat is een betere tijdsbesteding dan eens flink te gaan opruimen? De zolderkamer schreeuwde er om; die was er echt aan toe.  Ik iets minder, dus om het een beetje leuk te gaan vinden, zette ik muziek op. Heel ouderwets: een cassetterecorder (hè?) met een cassettebandje (wát? echt?), met muziek die ik al jaren vergeten was. Heerlijk meezingen, lekkere blues, Eric Clapton. Opruimen is eigenlijk helemaal geen straf.

 

Kijk eerst naar jezelf…..

Toen, al zingend, swingend en poetsend, was ik me ineens bewust van de tekst van een van de liedjes. En het raakte me. ‘Before you accuse me, take a look at yourself’ Kijk eerst naar jezelf, voordat je mij veroordeelt.
Ik realiseerde me dat dat precies op mij sloeg.

 

Zeuren

Want hoe vaak hoor ik mezelf niet tegen mijn dochter zeuren: Lees verder →

 

Gek hė? Ik heb het nooit gezien. Dat mijn dochter een tint donkerder was dan de meeste kinderen in haar omgeving.

 Hoe zou ze er uit zien?

Toen ik zwanger was, was ik heel nieuwsgierig hoe ons kind eruit zou zien. En mét mij al onze vrienden en familie. Zeker als papa best donker is met zwart haar en bruine ogen, en mama best licht met groene ogen en rode wangen.

En toen dochter er eenmaal was, zagen we meteen dat ze het allermooiste kindje was van de héle wereld. Vanaf dat moment was ze niet licht of donker of iets er tussenin, ze was gewoon Alissa. Niks meer en niks minder.

Waar komt ze vandaan?

Dus als ik met haar in de draagzak of buggy liep, en mensen eerst naar haar keken en dan naar mij, had ik nooit in de gaten waarom. Pas als iemand Lees verder →