Bij haar geboorte was ze bijna kaal, en dat is zo gebleven tot ze 2 jaar was. Vanaf die tijd begon haar haar te groeien en kreeg ze prachtige zwarte krullen, die wij allemaal wel hadden willen hebben, een erfenis van haar Cubaanse roots.

Ik was niet zo’n moeder die eindeloos met kam, borstel, vlechtjes en elastiekjes in de weer was. Nu dochter 16 jaar is, doet ze haar haar al jaren zelf en heeft ze een enorme hoeveelheid potjes, flesjes en tubes in de badkamer staan. Allemaal shampoos, conditioners, haarmaskers en gels om die mooie haardos in goede gezondheid én in bedwang te houden.

De periode dat ze steil haar wilde is voorbij. Het allerliefste wat ze nu wil is: haar haar verven. En niet gewoon mooi kastanjebruin, donkerblond of koperrood, nee…….. het moet BLAUW worden!

En dat is nog niet alles. Lees verder →

Halverwege de berg kón ik niet meer. Als ik een bijltje had, zou ik het erbij neergooien……. Ik ben gek op de bergen in Oostenrijk, maar dit was wel een hele hoge en steile. Tel daarbij op mijn pijnlijke knieën, tegenvallende conditie en de bijna tropische temperaturen. Als ik geen doorzettingsvermogen had gehad, dan was de kans dat ik ooit boven was gekomen 0,0%.

Maar het lukte! Een gestage pas, regelmatige pauzes, mentale steun van mijn medewandelaars en vooral het overweldigende natuurschoon hielden me letterlijk op de been. Met als beloning de top van de berg: voldoening vanwege het bereikte doel, een geweldig uitzicht, en eindelijk ontspanning!

Tijdens deze enerverende tocht was ik vooral bezig in het hier en nu: het zetten van de ene na de andere stap, het reguleren van mijn ademhaling.

Maar ik was me ook bewust van de parallel met opvoeden. Soms lijkt je opvoedsituatie op de hoogste berg. Het beklimmen van die berg bestaat uit vallen en opstaan, en veel bloed, zweet en tranen. Het voelt alsof er geen uitzicht is op een oplossing, het lijkt alsof je nooit boven komt. Daarentegen zijn er ook periodes waarin het je makkelijk afgaat: het loopt soepel, je kan genieten en schijnbaar zonder moeite bereik je je doel.
Hoe komt dat? Waarom loopt het dan wel lekker?

5 TIPS om een Opvoedberg te kunnen beklimmen (met tip 6 als BONUS!)

Lees verder →

Terwijl iedereen in de zomer zijn tuin slak-vrij probeert te krijgen door beproefde milieuvriendelijke methodes zoals schoteltjes bier, moet ik iets bekennen: ik ben dol op slakken. Beter gezegd: ik ben jaloers op ze. Net als op mijn dochter en haar zus. Maar die willen natuurlijk niet weten hoeveel ze op die slakken lijken…….

Lees verder →

Een zeurend, jengelend kind in de buggy. Of erger nog: spartelend en schreeuwend op de grond…… Als het je eigen kind is, wil je het liefst door de grond zakken of net doen of je er niet bij hoort. En als het een kind van een ander is, ben je ten eerste blij dat jij er niet mee opgescheept zit, weet je ten tweede precies wat je zou doen als je zijn moeder was, en loop je ten derde snel door omdat je gek wordt van het lawaai.

Een gewone zaterdagmiddag in een winkelcentrum. Er zijn mensen die dat leuk vinden. Gezellig rondslenteren, een paar boodschappen doen, wat eten en drinken.  En er zijn mensen die er van gruwen.  Te druk, teveel lawaai, te warm. En ook nog die jengelende, zeurende, schreeuwende kinderen. Die dat natuurlijk expres doen. Expres om jou als moeder te pesten. Lees verder →

Veel moeders  twijfelen weleens aan zichzelf. Ze vragen zich af of ze een goede moeder zijn. Ik krijg in mijn praktijk ook regelmatig  de vraag:  Doe ik het wel goed? Ben ik wel een goede moeder?

Zo makkelijk is die vraag niet te beantwoorden. Een goede moeder in wiens ogen? In de ogen van je familie? In de ogen van al diegenen die het natúúrlijk beter weten dan jij? In je eigen perfectionistische, kritische ogen? Of in de ogen van je kind? Je bent tenslotte zijn (of háár) moeder!

Wat is een goede moeder? Ja, ik worstel ook met die vraag. En laatst heb ik het eens aan mijn dochter van 16 gevraagd. ‘ Wat vind jij een goede moeder?’

Als eerste zei ze dat een goede moeder haar kind veel vrijheid geeft, want anders ‘krijgt ze er later spijt van als het kind op kamers zit’. Om 2 redenen: dan is de overgang heel groot en mist ze haar kind opeens heel erg, maar ook: dan gaat het kind allerlei dingen doen die ze voorheen niet mocht van haar ouders.

Als tweede gaf ze aan dat Lees verder →

Dankzij mij puberdochter vang ik af en toe een flard op van dit heftige programma, en eerlijk is eerlijk, ik ben zo gefascineerd dat  ik weleens langer mee kijk dan ik ooit van mezelf verwacht had.

Nooit van het programma gehoord? Jongeren van een jaar of 17, 18 worden gefilmd (dat weten ze), terwijl zij op vakantie zijn in een zonnig oord. En daar hoort van alles bij: drank, bloot, seks, ruwe taal.

Wat zij niet weten is dat hun ouders ook op de plek van bestemming zijn en álles in het geheim op een scherm zien gebeuren. De meeste ouders zijn ‘in shock’, want zij zien (misschien voor het eerst)  hun zoon of dochter op een andere manier dan zij ooit voor mogelijk hadden gehouden.

Lees verder →