Dankzij mij puberdochter vang ik af en toe een flard op van dit heftige programma, en eerlijk is eerlijk, ik ben zo gefascineerd dat ik weleens langer mee kijk dan ik ooit van mezelf verwacht had.
Nooit van het programma gehoord? Jongeren van een jaar of 17, 18 worden gefilmd (dat weten ze), terwijl zij op vakantie zijn in een zonnig oord. En daar hoort van alles bij: drank, bloot, seks, ruwe taal.
Wat zij niet weten is dat hun ouders ook op de plek van bestemming zijn en álles in het geheim op een scherm zien gebeuren. De meeste ouders zijn ‘in shock’, want zij zien (misschien voor het eerst) hun zoon of dochter op een andere manier dan zij ooit voor mogelijk hadden gehouden.
Op een gegeven moment is daar de confrontatie: de ouders laten zich zien, wat uiteenlopende reacties oproept bij hun zoon of dochter. Iedereen is verrast en verbaasd, de een vindt het leuk zijn ouders te zien, de ander schaamt zich, maar velen zijn boos, zo niet woedend.
Ik vind dit programma heel erg! Niet om wat de jongeren al experimenterend en hun eigen weg zoekend ‘uitvreten’ (ook al begrijp ik heel goed dat veel ouders daar op zijn zachtst gezegd niet blij mee zijn), maar ik ben vooral geschokt door het feit dat de ouders zich zonder medeweten van hun kind mengen in diens privéleven. Het vertrouwen wordt geschaad. Daarom kan ik mij de woede van de jongeren zo goed voorstellen.
Want vertrouwen is een basisbehoefte. Een baby moet erop kunnen vertrouwen dat aan zijn behoeften voldaan wordt: warmte, drinken, een schone luier, liefdevolle aanraking. Daarna heeft een kind steeds meer behoefte aan liefdevolle grenzen zodat het geen gevaar loopt, maar ook aan ruimte om de bij die leeftijd horende wereld te ontdekken. Met altijd de ouders naar wie het kind terug kan keren als het te spannend wordt of als zij hulp nodig hebben. Zo groeit het kind op tot een zelfbewust, sociaal mens.
Maar…..in het programma ‘Zon, seks en ouders in shock’ laten de ouders hun kind op vakantie gaan, en tegelijkertijd ‘bespieden’ zij hem. Uit nieuwsgierigheid, uit angst, uit wantrouwen. Wat een vernedering voor hun zoon of dochter als vader en moeder op zo’n onbeschaamde manier opduiken. En nog wel in het bijzijn van vrienden en vriendinnen!
Wat vind jij? In hoeverre hebben kinderen hun eigen privé-stukje nodig? En vanaf welke leeftijd? Als een kind niet wil knuffelen, láát je hem dan? Mag een kind ongestoord op de wc zitten of in de badkamer zijn? Ga je pas de kamer van je kind binnen als er, na een klop op de deur, bevestigend wordt geantwoord? Gun je je kind een rustig momentje alleen?
Heb je vragen of wil je hierover van gedachten wisselen? Plan een gratis telefonisch inspiratiegesprek
Geef een antwoord