Het ging gewoon niet meer
Inge heeft een zoon (23) en twee dochters (20 en 17 jaar). Ze is gescheiden van haar eerste man. Daarna had ze tien jaar een relatie met Frits, die een dochter en een zoon heeft van 22 en 19 jaar. Deze relatie is niet zo fijn geëindigd, en zowel Frits als zijn kinderen ziet ze niet meer.
‘Hij is lang in ons leven geweest. De kinderen hadden een goede band met hem, dus het was een grote verandering. Vooral de jongste vond dat het wel erg plotseling gegaan was. Het was een moeilijke beslissing om de relatie te beëindigen, maar het ging gewoon niet meer’.
Weer een vrolijke moeder
Sinds ruim een half jaar heeft Inge een relatie met Jonathan, sinds 8 jaar weduwnaar, vader van twee kinderen, Wesley van 14 en Céline van 12 jaar. Inge’s kinderen vinden het erg leuk dat ze verliefd is; ze zien een moeder die weer vrolijk is en beter in haar vel zit.
‘In het begin was ik van slag en vroeg ik me af of het wel verstandig was. Eigenlijk was ik toe aan een periode van rust. Maar ja, ik werd verliefd. En hij ook. We hebben het langzaam opgebouwd‘.
Ik hou me op de vlakte
‘Zijn kinderen hebben wel gemerkt dat er iets was tussen hun vader en mij, maar ik heb me op de vlakte gehouden. Ik heb me niet opgesteld alsof ik ‘iets van hen ben’ en het duurde lang voordat ik bij hen thuiskwam.
We willen het heel rustig aan doen, vanwege zijn overleden vrouw en vanwege de sterke band van de kinderen met hun vader. De kinderen gaan vóór alles’.
Plekje in mijn hart
‘Ook al ken ik Wesley en Céline nog niet heel lang, ze hebben wel al een plekje in mijn hart. Ik ben blij dat Céline vanuit zichzelf vraagt of ik een spelletje met haar wil doen, want dan weet ik dat ze het écht leuk vindt’.
‘Ik ben maar een paar uurtjes per week in het huis van Jonathan en zijn kinderen, maar ik heb mijn voelsprieten uitstaan. Ik voel het als zij met zijn drieën tijd nodig hebben voor een gezamenlijke activiteit of een persoonlijk gesprek. Dat is iets tussen hen, daar wil ik niet bij zijn, dan trek ik me terug en ga naar huis’. De kinderen hebben hem echt nodig, hij is de enige ouder die ze hebben’.
Ik ben bang dat je mama vergeet
‘Het feit dat hun moeder overleden is, maakt dat ik nog voorzichtiger ben. Maar tegelijkertijd merk ik dat dat niet hoeft. Ze hebben een veilige, stabiele basis, een sterke band met z’n drieën’.
‘Ze missen hun moeder natuurlijk wel. Zo zei Wesley laatst tegen zijn vader: ‘Ik ben bang dat je mama vergeet’. Jonathan antwoordde dat hij daar echt niet bang voor hoeft te zijn’.
Voor Inge is het een goed teken dat Wesley over zijn gevoel praat. Voor haar betekent het dat ze niet te snel moeten gaan. Als er bijvoorbeeld een gezamenlijke vakantie aan de orde zou zijn, moeten de kinderen hierin duidelijk gehoord en erkend worden. Als ze zou voelen dat de kinderen weerstand hebben, bespreekt Inge dat met Jonathan.
Niet de plaats innemen, maar iets toevoegen
In huis hangen foto’s van de overleden vrouw van Jonathan, en hij en zijn kinderen praten over haar. Niet altijd als Inge er is, maar het kán wel.
Inge realiseert zich dat ze nooit de plaats van de moeder van Wesley en Céline in kan nemen. En dat wil ze ook niet. ‘Maar ik kan wel iets toevoegen. Bijvoorbeeld meiden-dingen bespreken met Céline’.
Inge kan zich voorstellen dat het tijd nodig heeft voordat de kinderen zich aan haar hechten: ‘Want ze weten niet of ik blijf’.
‘Overigens komt Jonathan nog niet bij ons thuis al heeft hij wel mijn meiden een paar keer gezien’.
Onze gezinnen hoeven niet te mengen
‘Onze beider kinderen hebben elkaar nog niet gezien en ik denk ook niet dat dat snel gebeurt. Het leeftijdsverschil is groot. Mijn zoon en dochters gaan veel hun eigen gang’.
‘Ik vind het stiekem wel fijn dat ik, in tegenstelling tot bij mijn vorige relatie, de twee gezinnen niet verplicht hoef te mengen. Het was toen niet altijd een succes, vooral was er wrijving tussen mij en mijn stiefdochter, maar ook tussen de kinderen onderling ging het niet altijd lekker. Op een gegeven moment verbeterde hun contact, waardoor ze altijd wel een maatje hadden om leuke dingen mee te doen’.
‘Met het gezin van Jonathan en met mijn gezin hoeven we niet perse gezamenlijk op vakantie. En we kunnen zelf kiezen of we samen een verjaardag vieren of een leuk uitje maken. Dat is makkelijker.
Ik geniet van deze nieuwe relatie en de kinderen die er bij horen. Ik vind het erg leuk!‘
Zie het als verrijking
Inge heeft een duidelijk advies aan stiefmoeders (beter gezegd ‘moeders van een samengesteld gezin’, want aan het woord ‘stiefmoeder’ heeft ze een hekel).
‘Als je een samengesteld gezin gaat vormen, realiseer je dan, dat stiefkinderen of een ex er gewoon bij horen. Ook al vind je ze misschien niet zo leuk. Het is nu eenmaal een gegeven. Zie het maar als een verrijking’.
Langzaam aan
En: ‘Ga niet te snel. Zeur niet, push niet. Laat het langzaam groeien. Bemoei je niet met de stiefkinderen, maar toon wel belangstelling’.
Mooie laatste woorden van dit interview!
*De namen van de betreffende personen zijn vanwege de privacy gewijzigd.
Meer interviews met stiefouders lezen?
Adri adopteert zijn volwassen stiefkinderen
Fien gaat lunchen met de moeder van de stiefkinderen
Een andere rol voor Wonnie: ze wordt stiefoma!
Hanna is blij dat haar stiefgezin veel kinderen telt.
Vragen? Behoefte aan steun?
Dit kan ik jou bieden
Live of online gesprek
Gratis e-gids ‘Stief zonder stress’
Gratis StiefKLETS, maandelijks via zoom
Traject ‘Gelukkig Samengesteld’
Geef een antwoord