Help, visite!
Speelgoed, kleding, kranten, boeken, afwas, het hele huis vol. Opruimen komt later wel.
De telefoon, een kennis: ‘Ik ben straks in de buurt, zijn jullie thuis, dan kom ik even langs’
‘Eh, ja hoor, leuk om je weer te zien, tot zo!’
Even ademhalen en als een tornado door het huis. Flinke klus, maar in een mum van tijd geklaard. Een schoon en gezellig huis, net als bij anderen. Laat de visite maar komen!
Dochter kan er ook wat van. Hoe vaak ik ook zeg, roep, mopper, zeur ‘Ruim je kamer nou eindelijk eens op’, het heeft geen effect. Maar als er morgen een vriendin langskomt, dan kan ze opruimen als geen ander.
Er moet bij ons gewoon een goede reden voor zijn……
En dus vraagt Man regelmatig: ‘Moeten we niet weer eens iemand op visite vragen?’
Hoe gaat dat bij jullie? Kun jij je kinderen aan het opruimen krijgen? Doen ze het zelf, help je hen daarbij of maak je er geen probleem van?
Even praten over jouw situatie? Gratis telefonisch inspiratiegesprek
Geef een reactie