Hanna* woont met haar drie dochters van 13, 10 en 8 jaar samen met Gerard, die een zoon van 11 heeft en twee dochters van 9 en 7 jaar.
We praten over:
1. Snel kennismaken
2. Co-ouderschap
3. Stiefmoeder
4. Stiefkinderen irriteren sneller
5. Verschil in opvoeden
6. De kinderen missen elkaar
7. Feestdagen
8. Het leukste van het stiefgezin
9. Kinderwens
10. Wil jij rust en ruimte in jouw gezin?
1.Snel kennismaken
Lachend vertelt Hanna: “We zijn van ‘eerst doen, dan nadenken.’ Toen we verliefd werden, ruim 3 jaar geleden, hebben we de kinderen al snel aan elkaar voorgesteld tijdens een dagje uit. Dat was dikke pret, geen enkel probleem. Het eerste jaar ging het tussen de kinderen heel leuk. Ze speelden graag samen en hadden interesse in elkaar.
“Toen we met elkaar op vakantie gingen hadden we een andere ervaring.
In het vakantiehuisje zaten we dicht op elkaar waardoor er spanningen ontstonden. Ja, toen zijn ze elkaar weleens te lijf gegaan. Dat was voor Gerard en mij een leermoment: hoe moet je het aanpakken met zo’n groot gezin? En hoe gaan we het regelen om goed uitgerust te zijn om het gezin te kunnen runnen?”
2.Co-ouderschap
Hanna en Gerard zijn snel gaan samenwonen. De kinderen wonen niet de hele tijd bij hen. Met haar ex-man heeft Hanna een co-ouderschap van 50%; haar dochters zijn om de week bij haar. De kinderen van Gerard zijn 2 keer per maand een lang weekend bij hem. Verder komen ze om de beurt een avond per week, zodat hij hen ook individuele aandacht kan geven.
Contact met ex
Het contact van Hanna met haar ex-man is redelijk stabiel. Eén keer per maand hebben ze telefonisch overleg m.b.t. de kinderen. Haar ex heeft een nieuwe relatie, en toevallig ook 3 stiefkinderen. Ook Gerard heeft met zijn ex-vrouw regelmatig overleg over de kinderen.
Kopje thee?
Van alle kanten is er acceptatie van de situatie, hoewel de ex-vrouw van Gerard er wat meer moeite mee heeft. Hanna zou het voor haar stiefkinderen fijn vinden dat hun moeder, als ze de kinderen komt brengen, een keer binnen zou komen om een kopje thee te drinken. Dan is het afscheid niet zo abrupt. Maar jammer genoeg vindt de moeder dat lastig.
3.Stiefmoeder
Op mijn vraag hoe Hanna zichzelf noemt, zegt ze: “Stiefmoeder. Dat is tenminste duidelijk. Ik heb geen behoefte aan een ander woord. De stiefkinderen hebben er misschien wat moeite mee, soms willen ze het woord ‘stiefmoeder’ niet gebruiken, ik denk dat dat komt door de negatieve betekenis in sprookjes.”
Zij is mijn moeder niet
Hanna vertelt over hoe de kinderen naar haar kijken.
“Soms was ik op pad met de kinderen van Gerard en werd er weleens gezegd: ‘Vraag maar even aan je moeder’. Dan zeiden ze fel ‘Dat is mijn moeder niet, mijn moeder is thuis!’ Maar nu corrigeren ze het niet meer, ze laten het gewoon gaan.
Ik heb het idee dat ze me belangrijk vinden, ik denk dat ze van me houden en ik denk ook dat ze het soms moeilijk vinden.”
4.Stiefkinderen irriteren sneller
“En bij mij is het eigenlijk hetzelfde. Ik hou van ze en ik vind ze heel belangrijk. Maar als ik moe ben of ik heb veel dingen aan mijn hoofd, dan gaan de stiefkinderen me veel eerder irriteren dan mijn eigen kinderen. En dat voelt eigenlijk heel onrechtvaardig. Want ze doen niets bijzonders, alleen kind zijn. Met mijn eigen kinderen heb ik dat niet, of niet zo snel. En áls het zo is, dan hoef ik maar één ding te zeggen. Ze kennen me al hun hele leven, en ze weten hoe mijn hoofd staat. Dus dat verschil, dat is weleens lastig.”
Praten helpt
Na even nadenken relativeert Hanna: “Maar eigenlijk valt het wel mee. En het scheelt ook dat ik mijn gevoelens over de kinderen en over de situatie kan accepteren. Als het me erg hoog zit, praat ik erover met mijn moeder of een vriendin.”
Niet met Gerard
“Ik ga met die emoties niet snel naar Gerard, want het is voor hem niet leuk om zoiets te horen over zijn kinderen. Bovendien zijn ze er niet zo vaak en hij wil dan dat het leuk is, da’s logisch. Hij doet wel zijn best om rekening met mij te houden, bijvoorbeeld als ik moe ben, dan gaat hij even alleen iets doen met zijn zoon en dochters.”
Alleen of samen?
Ik vraag of zij beiden vaak dingen apart met hun kinderen doen. Volgens Hanna vindt Gerard het leuk als zij er bij is als hij iets met zijn kinderen onderneemt, wat voor haar zelf eigenlijk niet hoeft. Zij is juist 100% gelukkig als ze alleen met haar kinderen is, daar hoeft Gerard niet altijd bij te zijn. Hanna is van mening dat het belangrijk is om dingen alleen met je eigen kinderen te doen. Die vinden het fijn om hun moeder of vader voor zich alleen te hebben en hebben er geen behoefte aan als de stiefouder er altijd bij is.
5.Verschil in opvoeden
Als twee gezinnen samen komen, is er vaak sprake van twee verschillende manieren van opvoeden. Dat kan weleens lastig zijn. Hoe is dat bij jullie?
“Eigenlijk ligt onze manier van opvoeden dicht bij elkaar. Gerard heeft zich, zeker in het begin, wel wat aangepast aan de manier van opvoeden van zijn ex-vrouw. Omdat hij een gezellig weekend met zijn kinderen wilde hebben zonder onduidelijkheid of conflicten, reageerde hij op hen zoals ze gewend waren bij hun moeder. Tegenwoordig kunnen zijn kinderen beter switchen van het ene huis naar het andere, en kan Gerard meer zijn eigen manier van opvoeden gebruiken, die veel lijkt op die van mij.”
Creatieve oplossing
“Iets waar we tegenaan liepen: als de kinderen er allemaal zijn, kunnen ze zich achter elkaar verschuilen omdat ze met zoveel zijn. De kinderen hebben in huis bepaalde taakjes, bijvoorbeeld het afruimen van de tafel. Maar daarover was tussen de kids regelmatig discussie of strijd omdat niet ieder kind zich daarvoor even verantwoordelijk voelde. Nu hebben we dat creatief opgelost. We maken groepjes van drie (nee, juist níet de aparte gezinnen!) en de kinderen hebben als groepje een taak. Dat werkt heel goed.”
6.Ze missen elkaar
Soms zie je dat de kinderen van de ene ouder niet kunnen opschieten met de kinderen van het andere gezin. Dat lijkt in het samengestelde gezin van Hanna en Gerard niet aan de orde te zijn. Buiten kleine ergernissen kunnen ze het heel goed met elkaar vinden. “Ze zijn zo op elkaar gefocust, zo gezellig met elkaar bezig, dat we er soms niet eens aan toe komen om als ouders iets met de kinderen te doen. Dat vinden Gerard en ik weleens jammer. De kinderen missen elkaar ook vreselijk als ze elkaar een tijdje niet gezien hebben.”
Ruimte geven aan halfbroer en -zusjes
Wat heel mooi is, is dat de kinderen (onbewust) heel goed snappen wie welke rol heeft. De dochters van Hanna zitten bijvoorbeeld graag bij Gerard op schoot. Maar als de kinderen van Gerard er zijn, doen ze dat niet. Ze weten intuïtief dat dat niet zou kloppen. Hun halfbroer en -zusjes hebben voorrang, omdat het hún vader is.
7.De feestdagen
Een praktisch vraagje: bijzondere dagen zoals vakantie en feestdagen, hoe is die verdeling met je ex-man, gaat dat vanzelf of is er discussie over?
“We hebben een hele strakke planning, en daar wordt (bijna) nooit vanaf geweken. De een heeft de kinderen in de even en de ander in de oneven weken. De feestdagen gaan daar ook in mee. Wel zorgen we ervoor dat ieder van ons de kinderen op één van de kerstdagen heeft. En als de kinderen niet op 5 december bij ons zijn, wordt het feest gewoon een week later gevierd.”
Als papa thuis is, ben ik bij papa
“Mijn dochters kunnen op de fiets naar hun vader. De oudste is ook nog vaak hier als het de week is bij haar vader. Dat komt omdat er bij ons altijd iemand thuis is, dat vindt ze gezellig. Maar voor haar dochter is het: ‘als papa thuis is, dan ben ik bij papa.”
8.Het leukste van het gezin
Een laatste vraag, Hanna: Wat vind je het leukst aan jullie gezin?
Hanna reageert enthousiast: “Wat ik heel gaaf vind van ons samengestelde gezin is dat we met heel veel zijn. Als we uit eten gaan of we lopen met zijn allen door een stadje, dan zijn we met een hele groep. De kinderen zijn dan supertrots! We worden vaak aangekeken of aangesproken. En, heel grappig, op vakantie gebaarde een oud Italiaans vrouwtje ‘Nu moeten jullie stoppen hoor, nu hebben jullie wel genoeg kinderen!”
9.Kinderwens
Hanna vertelt hierop dat Gerard en zij de wens hadden van een kindje van hen samen. Toch hebben ze daar uiteindelijk bewust níet voor gekozen. De reden: ze vinden dat ze hun aandacht moeten besteden aan de kinderen die er al zijn.
Focus op aandacht voor de kinderen
Als er nog een kindje bij zou komen, wordt het een stuk ingewikkelder. Het positieve aspect van co-ouderschap (eens in de twee weken een week vrij hebben waardoor je je eigen leven weer een stukje terug hebt), valt dan weg. “Met een baby ben je altijd aan de beurt”, en zoals Hanna zegt: “Ik ben nu nog ‘normaal’ moe, maar als je 4 dagen niet kan slapen vanwege een zieke baby en er zijn ook nog 6 (stief-) kinderen, dat is echt wel heel veel. De komende jaren willen we de focus bij onze kinderen leggen. Die hebben nu onze aandacht nog nodig, dus willen we die ook geven.”
* Hanna en Gerard heten in het echt anders.
10.Wil jij rust en ruimte in jouw samengestelde gezin?
Heb jij een samengesteld gezin en loopt het niet altijd zo lekker? Wil je meer rust en ontspanning?
D.m.v. het traject ‘Gelukkig Samengesteld’ help ik jou om zelfbewust je plek in in het gezin in te nemen. Daardoor ontstaat er ruimte en rust. Lees over ‘Gelukkig Samengesteld‘
of:
Meer rust, ruimte en ontspanning d.m.v. de gratis e-gids ‘Stief zonder Stress’
of:
Volg een workshop, speciaal voor moeders van een samengesteld gezin
of: maak een afspraak voor een live of online gesprek
of:
Doe mee met de maandelijkse StiefKLETS via zoom
Meer interviews met stiefouders lezen?
Adri adopteert zijn volwassen stiefkinderen
Inge wil hun 2 gezinnen niet mengen
Fien gaat lunchen met de moeder van de stiefkinderen
Een nieuwe rol voor Wonnie: ze wordt stiefoma!
Geef een reactie