Ik praat met Didi. Ze is 29 jaar, getrouwd en heeft 2 jonge kindjes.
Didi is dochter van gescheiden ouders die allebei ondertussen een nieuwe relatie hebben (of hebben gehad). Dus ze zit hier vooral in haar rol als ‘stiefdochter’. De start van het verhaal is de scheiding van haar ouders toen ze 13 was. Haar broertje Levi was een paar jaar jonger.
Was de scheiding onverwachts?
‘Zo leek het wel, maar mijn moeder bleek al een tijdje verliefd te zijn. Ik voelde onbewust dat er iets was. Want ze was steeds met haar telefoon bezig en ze straalde helemaal. Dus onbewust wist ik het waarschijnlijk al. Misschien dat ik daarom ook vaak droomde dat mijn ouders gingen scheiden. Ik zei dan later tegen papa en mama: ‘Als jullie gaan scheiden en een nieuwe vriend of vriendin krijgen, dan pest ik die de deur uit’’, zegt ze lachend.
Maar toen gingen ze echt scheiden?
‘Ja, dat was verdrietig. Ik had altijd al wel het vertrouwen dat mijn vader een nieuwe vrouw zou vinden. Hij is graag onder de mensen, is sociaal, houdt van feestje. Mijn moeder trouwens ook hoor, maar die heeft een beperkte kring die ze toe laat. Dus toen ik het hoorde van de scheiding was ik eigenlijk wel opgelucht dat zíj al wel een nieuwe vriend had’.
Want anders zou ze alleen zijn? En je vader zou zich wel redden?
‘Ja, inderdaad, da’s best knap toch, om dat te bedenken als je 13 bent?’
Je vertelde dat jullie eerst nog met elkaar in één huis woonden?
‘Ja, dat duurde nog wel twee maanden. Ik voelde de spanning in huis, dat was heel vervelend. Maar daarna ging mijn moeder met Jaap samenwonen. Mijn ouders hadden co-ouderschap, dus we waren net zoveel tijd bij mijn moeder als bij mijn vader. En ons hondje ging met ons mee, die moest ook steeds verplaatsen’.
Was dat dan één week hier en één week daar?
‘Hm, nee, mijn vader had onregelmatige diensten, dus we hadden een heel wisselend rooster. Bijvoorbeeld 1 dag bij mijn vader en 3 dagen bij mijn moeder. Als het aan het eind van de maand maar ‘eerlijk’ verdeeld was. Ze woonden heel dichtbij elkaar. Maar dan nog ben je met je spullen aan het slepen en liggen je lievelingsschoenen in het ene huis, als je in het andere huis bent’.
Was dat onrustig?
‘Mijn vader was erg verdrietig, dus vooral de verschillende stemmingen vond ik lastig. En als oudste zus voelde ik me altijd verantwoordelijk om voor Levi te zorgen. Als kind had ik soms behoefte aan de een of andere sfeer, maar dat ‘mocht’ niet’.
Hoezo, dat mocht niet?
‘Nou, dan werden zij onzeker en vroegen ze zich af: ‘Je vindt het hier toch wel leuk?‘ En ik voelde me soms wel schuldig als ik een leuk weekend had gehad en dan bij mijn vader thuiskwam die heel verdrietig was. Of mijn moeder praatte slecht over mijn vader, en dat wilde ik helemaal niet. Of ik vertelde iets aan mijn vader dat hij weer door ging vertellen aan mijn moeder. Dus dan dacht ik: ‘Dat wil ik niet horen of daar wil ik niet over praten’.
Tja, de loyaliteit naar beide ouders…
‘Er was ook vrijheid hoor, ik heb er wel alles uitgehaald, haha. Want ik wist dat er in de kast bij mijn vader koekjes lagen, dus ik dacht: ‘ik ga eerst even naar mijn vader toe, om die koekjes te halen’. En mijn vader had onregelmatige diensten, dus dan was het op vrijdagavond een leeg huis. En dan ging ik er met mijn vriendinnen naar toe’.
Ja, daar moet je van profiteren 😉
Hoe was/is je contact met Jaap?
‘Dat heeft wel moeten groeien. Ik heb ook wel ruzie gemaakt met hem, ik vond dat hij niks over mij te zeggen had. Ik zat natuurlijk ook midden in de pubertijd. Maar Jaap gaf ook ruimte om het te laten groeien, hij forceerde niets, wat goed werkte. Het gaat nu goed. Jaap en mijn moeder zijn al langer bij elkaar dan dat mijn ouders waren. Ik zeg gewoon Jaap tegen hem, en noem hen ook gewoon ‘mijn ouders’.
Heeft Jaap ook kinderen?
‘Ja, hij heeft een geadopteerde zoon, Mitchel, hij is 6 jaar jonger dan ik. Mitchel kwam om het weekend naar ons toe. Mijn moeder zag er elke keer erg tegen op’.
Jullie hadden twee gezinnen met eigen regels en gewoontes. Werd de opvoeding gedaan door de eigen ouder? Dus jouw moeder bij jullie twee, en Jaap bij Mitchel?
‘De opvoeding deed Jaap anders dan mijn moeder gewend was. Dus dat leverde wel spanningen op. Dan zaten we met zijn allen te eten, maar met ons ‘eigen gezin’ ergerden we ons aan bijvoorbeeld Mitchel. Terwijl Jaap geen opvoedrol had naar Levi en mij. Op een gegeven moment kwam Mitchel (bijna fulltime) bij mijn moeder en Jaap wonen. Daardoor veranderde mijn moeders rol in de opvoeding’.
En jouw belofte: ‘Ik ga die vriend van mijn moeder wegpesten?’
‘Haha, nee die is nooit uitgekomen. Het gaat goed’.
Hoe zie jij jezelf in jullie samengestelde gezin in relatie met Jaap? Als stiefdochter? Welke naam geef jij jezelf?
‘Vanuit Jaap zijn perspectief voel ik me wel ‘dochter’. Jaap zegt gewoon: ik heb 3 kinderen (Mitchel, Levi en ik). En voor mijn kinderen van 4 en 8 is hij gewoon ‘opa Jaap’. Jaap heeft voor mij ook echt wel vaderlijke taken, hij ging bijvoorbeeld mee met het trekken van mijn verstandskiezen. Hij zorgt ook voor rust en ik kan op hem bouwen, en soms ga ik ook voor goede raad naar hem. Maar ik heb maar één vader’.
Ja, dat is zeker. En het verhaal van je vader?
‘Die is 2 jaar na de scheiding verliefd geworden op Belinda. Zij heeft 2 kinderen: Sam en Eva. Ik was 15, Levi was net zo oud als Sam, en Eva was 9.
Mijn vader was super verliefd. Belinda was een hele fijne vrouw, die heb ik ook nooit weggepest:). Het was een hele fijne familie. We konden het goed met Sam en Eva vinden. Mijn vader ging bij haar wonen, in een andere stad, dus we hadden geen ouderlijk huis meer. Om het weekend waren we bij mijn vader.
Maar ik had vaak geen zin om daar naar toe te gaan. Niet omdat ik mijn vader niet wilde zien, maar ik was 16 en ik wilde met mijn vriendinnen uitgaan. Mijn vader vond dat natuurlijk niet leuk. Maar Belinda begreep dat wel en probeerde ons te verbinden’.
Dat klinkt als een fijne band.
‘Ja, maar langzamerhand groeiden ze uit elkaar, en gingen ze na 7 jaar scheiden. Ik was gek op Belinda, en opeens was zij weg. Dat is een verschil met je eigen ouders. Als die uit elkaar gaan, blijven het je ouders en blijf je hen zien. Maar nu mijn vader en Belinda uit elkaar waren, was er ‘geen reden’ meer om haar te blijven zien. Alleen een paar keer, en ze is op kraamvisite geweest, maar daarna niet meer’.
Dat is naar.
‘In deze situatie koos ik partij voor mijn vader, ik ben natuurlijk loyaal aan hem. Dat is anders als je ouders gaan scheiden, dan ben je loyaal aan allebei’.
Maak je je zorgen om je vader?
‘Ja, wel een beetje, want hij denkt dat de liefde voor hem nooit meer zal komen. En hoewel ik weet dat het zijn eigen verantwoordelijkheid is, hoop ik voor hem dat er toch nog een vrouw gaat komen. Dat gun ik hem zo. Maar in zo’n geval zou ik wel een beetje afstand houden’.
Dan heb ik nog één vraag: welke tip zou jij aan andere stiefdochters of stiefouders geven?
‘Nou, ik heb er wel een paar!
- Forceer het niet te veel. Er zijn verschillen en die mogen er ook zijn.
- Hou respect voor het kerngezin en zorg dat er ook ruimte mag zijn om alleen tijd door te brengen met het kerngezin. Zorg dat herinneringen met het kerngezin ook benoemd mogen worden, zéker die met een gouden randje. (En Didi voegt er aan toe: ‘Het zou mij heel fijn lijken om eens met mijn kerngezin te lunchen’).
- Geef een kind de ruimte om te schakelen van de sfeer van het ene naar het andere huis’.
Top tips! Dank voor het fijne gesprek, Didi.
Mijn luisterend oor en goede tips.
Heb je zelf een vraag of dilemma m.b.t. je samengestelde gezin? Zou je willen dat ik met je meedenk? Vraag een telefonisch meedenkgesprek van 20 minuten aan.
Meer interviews lezen?
Over Fien
Zij ging met de moeder van haar stiefkinderen lunchen.
Over Hanna
Zij heeft samen met haar partner 6 kinderen, en dat vindt ze geweldig.
Over Inge
De vrouw van haar partner is overleden. Dat geeft extra uitdagingen.
Over Adri
Zijn stiefdochter en -zoon vroegen hem of hij hen wil adopteren.
Over Britt
Als stiefdochter voelde het vaak ’team wij’ en ’team zij’.
Over Wonnie
Zij krijgt binnenkort een heel andere rol: stiefoma!
Over Elisa
Zij twijfelt of ze een gezamenlijk kindje wil in haar huidige stiefgezin.
Geef een reactie