De een vindt het supergezellig, de ander een gruwel: met 30 familieleden een weekend in een groot vakantiehuis.
Kort geleden was het ons jaarlijkse familieweekend. Ik was er bij, samen met moeder, 5 broers en zussen, zwagers, schoonzussen en de kinderen, waarvan een aantal met vriend of vriendin.
Rijk en dankbaar
Ik voel me rijk dat we er allemaal nog zijn, behalve onze lieve (o)pa die enorm zou genieten van het samenzijn. Dankbaar ben ik dat we om elkaar geven, dat we allemaal door dezelfde deur kunnen en dat we zin hebben om dit te doen.
Van alles en nog wat
We hebben het hele weekend veel gedaan: serieus gepraat en onzin gekletst, lekker gegeten en veel gedronken, verrassend geschilderd, fanatiek gesport en onnoemelijk veel spelletjes gedaan.
Ieders rol
Ieder heeft zijn/haar rol in het geheel.
Twee zussen nemen al jaren de taak op zich om de gigantische hoeveelheid boodschappen te regelen en hebben ‘vanzelfsprekend’ het overzicht in de keuken. Anderen verzinnen een hilarische middag- of avondvullende activiteit. En een paar neven zorgen dat de barbecue blijft branden.
Allemaal verschillend
De een neemt initiatief, de ander komt in actie als dat gevraagd wordt, een volgende drukt zijn snor. Er zijn mensen die zichzelf wegcijferen, mensen met heftige emoties, mensen die iedereen aan het lachen maken.
Overtuigingen
En bij iedereen speelt er (vaak onbewust) onder de oppervlakte van alles aan gevoelens en overtuigingen, zoals:
Ik hoor er niet bij.
Ik moet alles alleen doen.
Ze zullen mijn verzonnen spel wel niet leuk vinden.
Ze zullen mijn zelfgebakken koekjes wel niet lekker vinden.
Wat ik wil, doet er blijkbaar niet toe.
Dan doe ik het wel zelf.
Ook bij mij
Zo betrapte ik mezelf op het gevoel: ‘Ik moet wel laten zien dat ik ook mijn steentje wil bijdragen’. Dus werd ik voor dag en dauw wakker om het ontbijt voor te bereiden en was ik vaak in de weer met de afwasmachine (zo’n lekkere snelle, die in 5 minuten klaar is).
Ook had ik al het voorgevoel dat mijn verantwoorde, gezonde koekjes niet erg in de smaak zouden vallen, want ‘zo gaat het altijd’ als ik iets meeneem.
En te midden van alle drukke gezelligheid voelde ik me soms buitengesloten, leek het net alsof ik er niet bij hoorde.
Wat is de oorzaak?
Allemaal bekende gevoelens, thema’s en blokkades in mijn leven, die precies nú in het familieweekend de kop opsteken. Eigenlijk niet gek dat dat juist vooral bij familie gebeurt. De oorzaak van mijn gevoel of gedrag ligt namelijk (meestal) op een diepere onbewuste laag in mijn familiesysteem.
Dan maar stoppen met het familieweekend?
Nee! Het is veel te leuk, volgend jaar gaan we lekker weer!
Herken jij dit ook?
Dat jij je in je gezin of familie niet altijd comfortabel voelt? Dat je het gevoel hebt op eieren te lopen? Dat je de lieve vrede wilt bewaren? Dat je snel boos wordt of verdrietig?
Pak de oorzaak aan
Blijf er niet mee rondlopen. Pak de blokkade aan waar hij ontstaan is, in het familiesysteem. Een individuele familieopstelling is bij uitstek de manier om helderheid te krijgen over de oorzaak van spanningen en emoties. Waarna je meer vrijheid ervaart en je eigen plek in het systeem in kan nemen.
Meer weten?
Lees over Familieopstellingen.
Kom naar een interactieve presentatie over individuele familieopstellingen
Neem contact op voor informatie of een afspraak.
Geef een reactie