Lieve stief,
Weet je nog, toen we kind waren? Wat hadden we het fijn, wat voelden we ons vrij. Er waren nog geen verplichtingen, we mochten lekker spelen.
Herinner je je nog dat we vaak vadertje en moedertje speelden? “Ik ben de moeder, jij de vader, en zij is het kind”. Duidelijke rollen. Stiefmoeder kwam in het hele spel niet voor.
En wat antwoordde jij als er gevraagd werd wat je later wilde worden? Ik zei: stewardess of juf of moeder. Dat zeiden de meeste meisjes trouwens in die tijd: ‘moeder’. Heb je ooit weleens gehoord dat er iemand stiefmoeder wilde worden, nee toch? Daar dacht je niet aan, dat was niet aan de orde.
Voorgaande staat symbool voor de onduidelijke en onzichtbare rol en plek die stiefmoeders hebben. Geen wonder dat jij en vele andere stiefmoeders verzuchten dat ‘stiefmoeder zijn’ een ondankbare taak is. Je wordt niet op waarde geschat, er wordt niet gezien wat je allemaal doet en hoeveel energie het je kost.
Sterkte, moedige vrouw,
Hartelijke groet, Marga
Meer brieven lezen?
Brief aan stief (1)
Brief aan stief (2)
Brief aan stief (3)
Brief aan stief (5)
Geef een reactie