Moederdag. Ook al hecht ik niet veel waarde aan die speciale dag, het is wel zo’n moment dat ik eens extra nadenk over mijn ‘moederzijn’.
Vier jaar geleden vroeg ik mijn dochter wat ze van mij als moeder vond en welk cijfer ze mij gaf op een schaal van 0 tot 10. Zij was tenslotte een expert, zij had elke dag met mij te maken.
Weer een interview met dochter
Ook dit jaar was ik benieuwd hoe ze over mij dacht. Zou er iets veranderd zijn? Dus tijd voor weer een interview. Tussen alle bedrijven door en tijdens de lunch met volle mond, want een nét 21-jarige heeft het razend druk met school, stage, vriend, vriendinnen, sport en netflixen.
Ze studeert Toegepaste Psychologie, en is dus wel gewend om situaties te analyseren en eerlijke feedback te geven. Dat heb ik geweten.
Goede moeder
Alissa, wat vind jij een kenmerk van een goede moeder?’
Ze hoeft niet lang na te denken.
‘Ze moet klaarstaan voor haar kind. Als er wat met je kind is, moet je de tijd nemen om naar haar te luisteren en te laten merken dat je wilt helpen als dat nodig is. En heel belangrijk: áánvoelen dat er wat is. Ook al wil ze niet praten, het is fijn als een kind voelt dat haar moeder weet dat er iets speelt. Je moet niet gaan pushen, maar wel laten merken dat ze altijd bij je terechtkan’.
Nog meer goede eigenschappen
‘Nog iets waar een moeder aan zou moeten voldoen?’
‘Ja, lief zijn natuurlijk, en zorgzaam zijn. Je moet het beste met je kind voor hebben. Je hoeft niet te verzorgen, maar het is wel leuk als je moeder zomaar spontaan een kopje thee voor je zet. Of dat ze je helpt met dingen als je er zelf niet uitkomt’.
‘En’, vervolgt Alissa, ‘je kind vrijlaten. Haar de kans geven haar eigen leven te leiden, niet constant er boven op zitten. Dus je moet genoeg ruimte geven”.
Score tussen 1 en 10
‘Hoe schat je mij in? Welk cijfer geef je mij op een schaal van 0 tot 10?’
‘Een 9’
‘Wát?’ Ik val bijna van mijn stoel van verbazing. Een aangename verassing!
Maar Alissa denkt dat ik het niet goed genoeg vind.
‘Ja mam, er is altijd ruimte voor verbetering. Maar ik vind dat je het goed hebt gedaan. En nog steeds’.
‘En waar ligt de ruimte voor verbetering? Wat zou ik nog kunnen verbeteren?’
‘Nou’, zegt Alissa, ‘hoe je af en toe bepaalde dingen brengt. Je toon. Want het komt soms heel verwijtend over’.
Wel of niet waar?
Hmm, verwijtend? Zo voel ik het niet en dat is ook niet de bedoeling.
Of….. eigenlijk misschien toch wel een beetje?
Als er weer eens jassen, tassen en schoenen rondslingeren? (VAAK)
Of studieboeken, telefoon, oplader en oortjes? (ook VAAK)
En make-up, nepnagels en wattenstaafjes (HEEL REGELMATIG)
Maar, daar hebben we het nu niet over.
Met de kennis van nu
Alissa kijkt nog even terug op ‘vroeger’, toen ze een jaar of 16, 17 was.
‘Toen vond ik jullie heel streng, jullie konden over kleine dingen zeuren, zoals over de tijd van thuiskomen enzo. Jullie waren van die strenge, bezorgde ouders’.
‘Echt?’
‘Maar dat is nu al lang niet meer. En als ik me vergelijk met vriendinnen, dan viel dat toentertijd eigenlijk toch wel mee. En eerlijk gezegd, als ik het nu bekijk, was het misschien wel goed dat jullie wat streng waren. Wie weet wat er anders gebeurd zou zijn. Dus eigenlijk snap ik nu wel waarom jullie toen zo waren’.
Vaker doen
Verhelderend om af en toe zo’n gesprek met je dochter of zoon of stiefkind te hebben. Want:
Je leert er wat van.
Je krijgt feedback (opbouwend, als het even kan).
En in het beste geval hoor je dat je het eigenlijk heus wel goed doet.
Durf jij je kind te vragen wat hij van jou als moeder vindt? Het kan heus wel spannend zijn, je gaat met je billen bloot. En zeker in het geval dat je stiefmoeder bent. Dan heb je moed nodig om dit onderwerp aan te kaarten. Succes!
Het interview met mijn dochter van 4 jaar geleden teruglezen?
Persoonlijk live of online gesprek
Geef een reactie