Een beetje verliefd…..

“Hij scharrelt om me heen en snuffelt aan mijn haar. Ik zit heel stil, laat hem zijn gang gaan. Ik wil dit ervaren, ook al vind ik het spannend”.

De eerste zin van een verhaal uit de bouquetreeks? Nee…
Het begin van een spannende romance met een knappe vent? Mmm, ook niet. 
Het is iets heel anders……..

Paardenkudde

De snuffelaar is een van de paarden uit de kudde in de Delftse Hout. Vandaag ben ik bij de paardenstal voor een workshop. Kijken naar de kudde paarden, ontdekken wie welke rol heeft en hoe de anderen daar op reageren. Maar vooral gaat het over mezelf. Wat zie ik, wat herken ik, wat ontdek ik over mezelf, over mijn relatie met anderen, over vaste patronen. 

Indrukwekkend

Daarom zit ik aan de rand van het kleine veldje op het gras, terwijl de paarden aan het grazen zijn. Vanaf een afstandje kan ik de groep goed observeren.

Een van de paarden beweegt zich langzaam mijn richting uit. Al grazend komt Marty steeds dichter bij mij. Ik zie zijn grote hoofd boven me, hoor zijn malende kaken, voel zijn hete adem, ruik zijn warme vacht. Imposant.

 

Spannend

Kippenvel op mijn armen, een beetje van de spanning maar ook van de opwinding. Ik, die nooit iets met paarden gehad heeft, ondanks het feit dat mijn zus haar hele leven al kind aan huis is bij een manege, en mijn dochter nota bene een tijdje bij deze zelfde stal is geweest.

Dit mag méér bij mij

Ik heb altijd ontzag voor paarden gehad. Ik bewonder hen omdat ze zo eigenzinnig en trots zijn en hun eigen gang gaan.
Daarin lijk ik op hen, en eerlijk is eerlijk, ik mag dat best nog méér laten zien.

Dit mag minder bij mij

Ook ben ik een beetje bang voor hen omdat ze zo groot zijn en letterlijk boven je staan. En voor mij als buitenstaander zijn ze onberekenbaar en moeilijk te peilen.
Tja, mijn zwakke plek is dat ik me onzeker voel bij mensen die groter, mooier, bekender, extraverter zijn dan ik. En ik weet het…dat hoeft écht niet. 

Een grote spiegel

Zittend op dat veldje, met Marty naast, achter, voor en boven me, ervaar ik als een enorme spiegel.

Genoeg plaats

Ik ben geneigd om plaats voor hem te maken, een stukje opzij te schuiven zodat hij meer plek heeft om te grazen. Maar ik voel ook: ik blijf hier zitten, ik heb ruimte nodig, ik heb ook recht op deze plek. En trouwens: er is genoeg plaats voor ons allebei hier!

In het moment 

Een grote les die ik van hem leer is: leven in het moment. Zijn doel is eten. Stapje voor stapje grazen, steeds een volgend stukje van dat veld. Niet verder kijken dan nodig. Mijn valkuil is om bij lastige situaties dingen uit te stellen of mezelf af te leiden. En dan is de weg naar mijn doel alleen nog maar langer….

Verliefd

Ik zou hier nog veel langer kunnen zitten, wil eigenlijk niet weg. Ik voel me comfortabel en ook beschermd. Ben eerlijk gezegd een beetje verliefd op Marty aan het worden, en hij op mij denk ik ;). Toch nog een kleine verrassende romance….

Dankbaar

Dankbaar ben ik voor de wijsheid van Marty en de andere paarden.
En dankbaar voor de wijsheid van mijn dochter en stiefdochter. Ook hún gedrag en houding zijn constante spiegels voor me. Als ik de bereidheid heb om in die spiegels te kijken, leer ik veel over mezelf en kan ik (onbewuste) vastgeroeste patronen doorbreken. 

Paard als spiegel, kind als spiegel 

Ook kinderen vormen een spiegel voor ons als ouders. In een interessante en verrassende workshop ‘Je (stief-)kind als spiegel laat ik je dat ervaren.

Opvoedopstelling

Wil je ontdekken wat jouw plek is ten opzichte van je gezins- of familieleden? En of dit wel in harmonie is? Ik geef regelmatig een presentatie over opvoedopstellingen. Daarbij ontdek je hoe een ‘opvoedopstelling’ jou en je gezin kan helpen bij je plek in het gezin of bij een (opvoed-)vraagstuk.

Telefonische inspiratie?

Samen sparren over jouw situatie kan heel makkelijk via een gratis telefonisch gesprek