Onderhuidse emoties
Als partners gaan scheiden is dat voor beiden meestal een emotionele periode. Begrijpelijk, het is een weloverwogen moeilijke beslissing, zeker als er kinderen in het spel zijn. Die worden zomaar met de nieuwe situatie geconfronteerd. Ook al lijkt het aan de buitenkant alsof ze er weinig last van hebben, onderhuids spelen vaak heftige emoties. Niet zelden hebben ze het gevoel dat ze moeten kiezen bij scheiding.
‘Stiefkinderen. Wat vinden zij van de nieuwe partner en het nieuwe gezin?’
In dit boek van Carolien Jolles vertellen kinderen openhartig over hun gevoel rondom de scheiding (de namen zijn gefingeerd).
Eva
‘Ik moest partij kiezen, maar ik wist niet voor wie. Ik wilde voor de een opkomen, en ook voor de ander. Maar ik was bang ze allebei kwijt te raken, dus zei ik maar niets.
Zoë
Het ergste vond ik het als een van mijn ouders zei: ‘Je bent net je moeder’ of ‘Je lijkt precies op je vader’, terwijl ze vlak daarvoor nog hadden laten merken hoe erg ze elkaar haatten. Dan dacht ik: je haat mij dus ook.’
Jonas
‘Omdat zij niet met elkaar overweg kunnen, vragen ze mij altijd om dingen aan elkaar door te geven. Ik zit er tussenin. Dat doet pijn, maar dat realiseren ze zich niet volgens mij.’
Kiezen bij scheiding kan niet
Kinderen zijn loyaal. Ze kunnen én willen niet kiezen. Ongeacht wat de reden is van de scheiding, wiens ‘schuld’ het is of wat de rechter besloten heeft. Dat is het mooie van kinderen: ze zijn op de wereld gekomen via beide ouders en blijven altijd vanuit hun hart met beide ouders verbonden. Wat er ook gebeurt.
Met wie heeft het te maken?
Als een kind toch het gevoel heeft tussen de ouders in te staan, heeft dat meer te maken met de ouder dan met het kind. Verwachtingen en oordelen van de ene ouder naar de andere worden over het hoofd van het kind uitgevochten. Onvervulde behoeftes van beide ouders geven, ook tijdens en na de scheiding, heftige emoties.
Basale behoeftes
Die onvervulde behoeftes zijn vaak heel basaal. Het gaat om gezien en gehoord worden. Om het gevoel dat er van je gehouden wordt. Om het gevoel dat je erbij hoort.
Niet de taak van kinderen
Als die behoefte van jou niet vervuld werd toen je kind was, zal je er in je latere leven naar blijven zoeken. Altijd en overal. Bij je partner, ex-partner, misschien bij je vrienden of collega’s. En zelfs bij je kinderen. Kinderen kunnen jouw behoefte niet vervullen, om de doodeenvoudige reden dat het (systemisch gezien) niet de taak van kinderen is om voor hun ouders te zorgen.
Opvoedopstelling geeft helderheid
Een Individuele Opvoedopstelling maakt ouders duidelijk welke situatie er in hun leven voor gezorgd heeft dat zij iets essentieels missen. Het wordt helder hoe dit gemis vervuld kan worden. Door de Opvoedopstelling zien zij dat ze voor de vervulling van hun behoefte niet afhankelijk (hoeven/mogen) zijn van hun partner of ex-partner. En al helemaal niet van hun kind.
Vrijheid
Wat een vrijheid geeft dat voor het kind! Hij hoeft niet meer te kiezen tussen beide ouders en hoeft niet bang te zijn om een van de ouders kwijt te raken. Hij komt niet in een loyaliteitsconflict, maar mag loyaal zijn aan beide ouders.
Kijk in de agenda voor de data van de presentatie over opvoedopstellingen.
Extra informatie over Individuele Opvoedopstellingen.
Hulp voor stiefouders:
Gratis StiefKLETS
Gratis e-gids ‘Stief zonder Stress’
Live of online gesprek
Traject Gelukkig Samengesteld
Geef een reactie