lachen voor de foto
Als je zó kijkt maak ik geen foto!
‘Ik ga een foto van je maken. Even kijken naar mama. En lachen hè. Toe nou, doe eens even gezellig. Nee, dat is geen lachen. Als je zó kijkt dan maak ik geen foto hoor!’
En wat doet je kind? Grote kans dat hij toch gaat lachen. Niet omdat hij zo blij is, maar omdat hij aan jouw verwachting wil voldoen. Hij wil jou blij maken. Want diep in zijn hart is hij bang dat je teleurgesteld zal zijn. En zijn grootste angst is dat je dan niet meer van hem houdt.
Soms ook gooit een kind zijn kont tegen de kribbe en vertikt het om te lachen. Hij is namelijk helemaal niet vrolijk, dus waarom zou hij moeten lachen? Dan maar geen foto.
Mijn eigen foto’s
Ik was nieuwsgierig naar foto’s die ik zelf gemaakt had van mijn dochter.Snuffelend in talloze fotoalbums (met foto’s van haar babyperiode) en op de laptop (voor meer recente kiekjes) kwam ik héél veel foto’s tegen. En bijna allemaal blije, gezellige gezichtjes. De foto’s waarop mijn kind boos, chagrijnig, bang, verveeld of verdrietig staat, zijn te verwaarlozen. Want zo’n plaatje is niet leuk.
Signaal
Welk signaal geven we hiermee aan onze kinderen? Welk gevoel houden ze hier aan over?
‘Ik mag alleen op de foto als ik blij ben. Mijn andere emoties doen er blijkbaar niet toe. Ik mag niet boos zijn. Of bang, of verdrietig. Mijn moeder wil me aan het lachen maken, ze vindt me alleen leuk als ik lach’.
Maar hé, dat is toch niet onze bedoeling? Het is toch maar een onschuldige foto? Dat is waar, zoiets gebeurt vaak onbewust. Maar voor kinderen kan dit gevoel heel echt zijn. Voor hen voelt het als de waarheid. En als ze elke week een paar keer lachend op de foto moeten, kan dat gevoel een eigen leven gaan leiden en uiteindelijk hun zelfvertrouwen aantasten.
Dan maar geen foto’s?
Dan maar stoppen met foto’s maken? Tuurlijk niet. Foto’s zijn een mooie herinnering voor later. En alledaagse kiekjes, van alledaagse momenten, met alledaagse emoties zijn het mooist en het echtst. Zodat het kind later zegt: ‘Ja, dit mocht er allemaal zijn, al die stukjes van mij, alles was oké; ik wás en bén oké!’
Hoe gaat dat bij jou?
Maak jij veel foto’s? Laat jij je kind lachen of mag hij op de foto zoals hij zich op dat moment voelt?
En als er van jouzelf een foto wordt gemaakt? Moet jij van je zelf ook lachen?
Heb je vragen of wil je met mij sparren?
Een gratis telefonisch inspiratiegesprek kun je hier makkelijk aanvragen.
Geef een reactie