| Mijn dochter moest heel lang nadenken voor ze zei: ‘Ik zou het echt niet weten’. Dat was haar antwoord op mijn vraag: ‘Wat kun je je nog herinneren van straf die wij aan jou gegeven hebben?’ Ik was verbaasd (hebben we dan écht nooit straf gegeven?) Maar ook blij ( gelukkig heeft ze geen ‘straf-trauma’ opgelopen!) En het is waar. Ik heb nooit geroepen: ‘Ga maar op het strafstoeltje!’ ‘Voor straf krijg je geen toetje’ ‘Als je je kamer niet opruimt, mag je vriendin niet komen logeren’ ‘Je krijgt 3 dagen huisarrest’ |
Gezellig samen aan tafel? Of niet?
Kinderen die niks lusten.
Kinderen die knoeien.
Kinderen die zeuren.
Kinderen die door elkaar praten (of schreeuwen).
Kinderen die ruzie maken.
Kinderen die elkaar onder de tafel schoppen.
Kinderen die het niet eerlijk vinden dat…..
Pfff, herken je het? Er is altijd wat aan tafel!
En dan hebben we het nog niet eens over jouzelf en je partner.
Een 9 van mijn dochter!
Moederdag. Ook al hecht ik niet veel waarde aan die speciale dag, het is wel zo’n moment dat ik eens extra nadenk over mijn ‘moederzijn’.
Vier jaar geleden vroeg ik mijn dochter wat ze van mij als moeder vond en welk cijfer ze mij gaf op een schaal van 0 tot 10. Zij was tenslotte een expert, zij had elke dag met mij te maken.
Weer een interview met dochter
Ook dit jaar was ik benieuwd hoe ze over mij dacht. Zou er iets veranderd zijn? Dus tijd voor weer een interview. Tussen alle bedrijven door en tijdens de lunch met volle mond, want een nét 21-jarige heeft het razend druk met school, stage, vriend, vriendinnen, sport en netflixen.
Ze studeert Toegepaste Psychologie, en is dus wel gewend om situaties te analyseren en eerlijke feedback te geven. Dat heb ik geweten.
Zeeën van tijd
Toen de wereld 6 weken geleden opeens compleet veranderde en ik mijn cliënt-afspraken voor onbepaalde tijd moest afzeggen, dacht ik echt dat ik heel veel tijd over zou gaan hebben. Tijd voor een supergrote voorjaars-schoonmaak, een online-zangcursus, uitslapen tot 10 uur, het lezen van al die leuke boeken, eindeloze Netflix-avondjes, het maken van uitgebreide maaltijden. En zo kon ik nog veel meer verzinnen.
De realiteit is anders
Plinten, gordijnen en ramen zijn nog steeds vies. De wekker gaat gewoon om 7.35 uur. Er ligt nog steeds een stapel boeken te wachten om gelezen te worden. De tv is alsmaar in gebruik door man en dochter. Met mijn zangles loop ik 3 lessen achter. En mijn experimenten met nieuwe recepten worden meestal niet gewaardeerd.
Lees verder →Wat je kind nu zéker nodig heeft
“Daar kan ik niet aan tippen. Ik zie al die moeders op social media gezellig bezig met zelfverzonnen bewegingsspelletjes, zelfgebakken cakejes, zelfgemaakte paasknutsels en zelfgezongen liedjes.
Het voelt alsof ik tekort schiet. Ik ben niet creatief, zéker niet sportief en helemáál niet muzikaal. En gezellig? Hmm, dat valt de laatste tijd in deze coronaperiode ook behoorlijk tegen”
Geeft niet!
Leg jezelf niets op, ieder doet wat zij wil en kan.
Er zijn nog zoveel andere waardevolle talenten, misschien ben jij daar heel goed in.
Zoals:
Lastige tijd
Niets is meer vanzelfsprekend in deze corona-tijd. Bizar, onwerkelijk, onzeker, ongelofelijk….woorden die je iedere dag hoort.
Deze situatie heeft een enorme invloed op alles en iedereen.
KInderen
Voor kinderen is hun dagelijkse ritme ineens anders. Kleine kindjes voelen de spanning die er om hen heen is. Wat grotere kinderen missen school en hun vriendjes. Ze moeten nu in hun eentje spelen of huiswerk maken. Middelbare scholieren en studenten zitten in onzekerheid over schoolexamens en over een eventuele studievertraging.
En jij?
Werk je thuis, zo goed als het kan? Of wordt er misschien een extra groot beroep op je gedaan in de zorg of andere sectoren? Wellicht zit je nu helemaal zonder werk en maak je je grote zorgen over de financiële consequenties.
Compleet anders
In ieder geval is je thuissituatie compleet anders. Met kinderen en wellicht ook partner thuis. Een ander dagritme waar je erg aan moet wennen. Iedereen heeft ruimte nodig. Het lijkt vakantie, maar dat is het niet. Je wilt het leuk hebben met elkaar, maar irritaties en ruzie liggen op de loer.
Salsadansen, mojito en de 5 liefdestalen
Verliefd en…….
Salsadansend werd ik verliefd op een lieve knappe Cubaan, die voor een jaar in Delft studeerde. Van het een kwam al snel het ander. Ruim een jaar later zijn we op Cuba getrouwd, geheel in stijl in een oude Amerikaanse auto, waarna een Cubaans feestmaal volgde met het geslachte huisvarkentje en veel mojito.
Nederlands, Spaans en Engels
Emilio kwam in Nederland wonen en begon met het leren van de taal. Dat ging best snel. Omdat ik in die tijd Nt2-docente was, kon ik hem goed met de taal helpen. Bovendien sprak ik Engels (hij een beetje) en hij Spaans (ik een beetje). Geen enkel probleem met onze communicatie dus.
Irritaties
Toch ontdekten we na verloop van tijd dat er steeds misverstanden waren.
Lees verder →Van peuter naar kleuter
Een peuter op ontdekkingstocht
‘Een pittige tante met een eigen willetje’. Alissa was nog maar 5 minuten oud en de verloskundige wist het al. En het klopte. Als baby liet ze flink van zich horen, je kon niet om haar hen. Als peutertje was ze heel vrij en liep ze op iedereen af. Ze ging op ontdekkingstocht en was in één ogenblik weg zodat ik haar steeds moest zoeken.
Kleuter
Hoe kan het dan dat ze, toen ze een jaar of 5 jaar was, zo timide was?
Mijn dochter als spiegel
Nog maar 20 minuten
‘Mám, ik ben veel te laat, ik heb niet eens tijd om te eten!’. Dochter van 18 komt de badkamer uitstuiven en heeft nog precies 20 minuten om zich aan te kleden en haar spullen voor school te pakken. Paniek.
Haast
Ach, ik ben ook de kwaadste niet en maak een lekkere smoothie, zodat ze nog íets voedzaams kan drinken voordat ze de deur uit gaat. Als ik de smoothie in een glas schenk, hoor ik haar de trap af rennen. Geen tijd om het glas leeg te drinken. ‘Mam, pléase, wil je hem in die beker met deksel doen om mee te nemen?’ Een supersnelle wang tegen wang, ‘Doei, tot vanmiddag, ik mis de trein!’ en……..wég is ze.
Lees verder →Wat opvoeden is, vanuit kinderen gezien
Er wordt veel gezegd en geschreven over opvoeden. Erg veel. Maar kinderen komen nauwelijks aan woord. Terwijl die toch de werkelijke deskundigen zijn.
In dit korte filmpje van 2 minuten interviewt Bas Westerweel een aantal kinderen. Zij reageren op de vraag wat opvoeden is.
Grappige antwoorden – over de snoepjeswinkel
Serieuze antwoorden – ik zou niet weten wat ik zonder m’n ouders moest beginnen
Wijze antwoorden – we voeden elkaar op